|
||
Liber I
VERSIONE ITALIANA |
Continuant superi pleno Romana favore | ||||
gaudia successusque novis successibus urgent: | ||||
conubii necdum festivos regia cantus | ||||
sopierat, cecinit fuso Gildone triumphos, | ||||
5 | et calidis thalami successit laurea sertis, | |||
sumeret ut pariter princeps nomenque mariti | ||||
victorisque decus; Libyae post proelia crimen | ||||
concidit Eoum, rursusque Oriente subacto | ||||
consule defensae surgunt Stilichone secures. | ||||
10 | Ordine vota meant. Equidem si carmen in unum | |||
tantarum sperem cumulos advolvere rerum, | ||||
promptius inponam glaciali Pelion Ossae; | ||||
si partem tacuisse velim, quodcumque relinquam | ||||
maius erit. Veteres actus primamque iuventam | ||||
15 | prosequar? Ad sese mentem praesentia ducunt. | |||
Narrem iustitiam? Resplendet gloria Martis. | ||||
Armati referam vires? Plus egit inermis. | ||||
Quod floret Latium, Latio quod reddita servit | ||||
Africa, vicinum quod nescit Hiberia Maurum, | ||||
20 | tuta quod inbellem miratur Gallia Rhenum, | |||
an gelidam Thracen decertatosque labores | ||||
Hebro teste canam? Magnum mihi panditur aequor | ||||
ipsaque Pierios lassant proclivia currus | ||||
laudibus innumeris. Etenim mortalibus ex quo | ||||
25 | tellus coepta coli, numquam sincera bonorum | |||
sors ulli concessa viro. Quem vultus honestat, | ||||
dedecorant mores; animus quem pulchrior ornat, | ||||
corpus destituit. Bellis insignior ille, | ||||
sed pacem foedat vitiis; hic publica felix, | ||||
30 | sed privata minus. Partitim singula quemque | |||
nobilitant: hunc forma decens, hunc robur in armis, | ||||
hunc rigor, hunc pietas, illum sollertia iuris, | ||||
hunc suboles castique tori. Sparguntur in omnes, | ||||
in te mixta fluunt; et quae divisa beatos | ||||
35 | efficiunt, collecta tenes. Quid facta revolvam | |||
militiamque patris, cuius producere famam, | ||||
si nihil egisset clarum nec fida Valenti | ||||
dextera duxisset rutilantes crinibus alas, | ||||
sufficeret natus Stilicho? Mens ardua semper | ||||
40 | a puero, tenerisque etiam fulgebat in annis | |||
fortunae maioris honos. Erectus et acer | ||||
nil breve moliri, nullis haerere potentum | ||||
liminibus fatisque loqui iam digna futuris. | ||||
Iam tum conspicuus, iam tum venerabilis ibas | ||||
45 | spondebatque ducem celsi nitor igneus oris | |||
membrorumque modus, qualem nec carmina fingunt | ||||
semideis. Quacumque alte gradereris in urbe, | ||||
cedentes spatiis adsurgentesque videbas | ||||
quamvis miles adhuc. Taciti suffragia vulgi | ||||
50 | iam tibi detulerant quidquid mox debuit aula. | |||
Vix primaevus eras, pacis cum mitteris auctor | ||||
Assyriae; tanta foedus cum gente ferire | ||||
commissum iuveni. Tigrim transgressus et altum | ||||
Euphraten Babylona petis. Stupuere severi | ||||
55 | Parthorum proceres, et plebs pharetrata uidendi | |||
flagravit studio, defixaeque hospite pulchro | ||||
Persides arcanum suspiravere calorem. | ||||
Turis odoratae cumulis et messe Sabaea | ||||
pacem conciliant arae; penetralibus ignem | ||||
60 | sacratum rapuere adytis rituque iuuencos | |||
Chaldaeo stravere magi. Rex ipse micantem | ||||
inclinat dextra pateram secretaque Beli | ||||
et vaga testatur volventem sidera Mithram. | ||||
Si quando sociis tecum venatibus ibant, | ||||
65 | quis Stilichone prior ferro penetrare leones | |||
comminus aut longe virgatas figere tigres? | ||||
Flectenti faciles cessit tibi Medus habenas; | ||||
torquebas refugum Parthis mirantibus arcum. | ||||
Nubilis interea maturae virginis aetas | ||||
70 | urgebat patrias suspenso principe curas, | |||
quem simul imperioque ducem nataeque maritum | ||||
prospiceret; dubius toto quaerebat ab axe | ||||
dignum coniugio generum thalamisque Serenae. | ||||
Iudicium virtutis erat; per castra, per urbes, | ||||
75 | per populos animi cunctantis libra cucurrit. | |||
Tu legeris tantosque viros, quos obtulit orbis, | ||||
intra consilium vincis sensumque legentis, | ||||
et gener Augustis, olim socer ipse futurus, | ||||
accedis. Radiis auri Tyriaque superbit | ||||
80 | maiestate torus. Comitata parentibus exit | |||
purpureis virgo: stabat pater inde tropaeis | ||||
inclutus; inde pium matris regina gerebat | ||||
obsequium gravibus subnectens flammea gemmis. | ||||
Ttunc et Solis equos, tunc exultasse choreis | ||||
85 | astra ferunt mellisque lacus et flumina lactis | |||
erupisse solo, cum floribus aequora vernis | ||||
Bosporos indueret roseisque evincta coronis | ||||
certantes Asiae taedas Europa levaret. | ||||
Felix arbitrii princeps, qui congrua mundo | ||||
90 | iudicat et primus censet quod cernimus omnes. | |||
Talem quippe virum natis adiunxit et aulae, | ||||
cui neque luxuries bello nec blanda periclis | ||||
otia nec lucis fructus pretiosior umquam | ||||
laude fuit. Quis enim Visos in plaustra feroces | ||||
95 | reppulit aut saeva Promoti caede tumentes | |||
Bastarnas una potuit delere ruina? | ||||
Pallantis iugulum Turno moriente piavit | ||||
Aeneas, tractusque rotis ultricibus Hector | ||||
irato vindicta fuit vel quaestus Achilli: | ||||
100 | tu neque vaesano raptas venalia curru | |||
funera nec vanam corpus meditaris in unum | ||||
saevitiam: turmas equitum peditumque catervas | ||||
hostilesque globos tumulo prosternis amici; | ||||
inferiis gens tota datur. Nec Mulciber auctor | ||||
105 | mendacis clipei fabricataque vatibus arma | |||
conatus iuvere tuos: tot barbara solus | ||||
milia iam pridem miseram vastantia Thracen | ||||
finibus exiguae vallis conclusa tenebas. | ||||
Non te terrisonus stridor venientis Alani | ||||
110 | nec vaga Chunorum feritas, non falce Gelonus, | |||
non arcu pepulere Getae, non Sarmata conto. | ||||
Extinctique forent penitus, in more maligno | ||||
falleret Augustas occultus proditor aures | ||||
obstrueretque moras strictumque reconderet ensem, | ||||
115 | solveret obsessos, praeberet foedera captis. | |||
Adsiduus castris aderat, rarissimus urbi, | ||||
si quando trepida princeps pietate vocaret; | ||||
vixque salutatis Laribus, vix coniuge visa, | ||||
deterso necdum repetebat sanguine campum | ||||
120 | nec stetit Eucherii dum carperet oscula saltem | |||
per galeam. Patris stimulos ignesque mariti | ||||
vicit cura ducis. Quotiens sub pellibus egit | ||||
Edonas hiemes et tardi flabra Bootae | ||||
sub divo Riphaea tulit! Cumque igne propinquo | ||||
125 | frigora vix ferrent alii, tum triste rigentem | |||
Danubium calcabat eques nivibusque profundum , | ||||
scandebat cristatus Athon lateque corusco | ||||
curvatas glacie silvas umbone ruebat. | ||||
Nunc prope Cimmerii tendebat litora Ponti, | ||||
130 | nunc dabat hibernum Rhodope nimbosa cubile. | |||
Vos, Haemi gelidae valles, quas saepe cruentis | ||||
stragibus aequavit Stilicho, vos, Thracia, testor, | ||||
flumina, quae largo mutastis sanguine fluctus. | ||||
Dicite, Bisaltae, vel qui Pangaea iuvencis | ||||
135 | scinditis, offenso quantae sub vomere putres | |||
dissiliant glaebis galeae vel qualia rastris | ||||
ossa peremptorum resonent inmania regum. | ||||
Singula conplecti cuperem, sed densior instat | ||||
gestorum series laudumque sequentibus undis | ||||
140 | obruimur. Genitor caesi post bella tyranni | |||
iam tibi commissis conscenderat aethera terris. | ||||
Ancipites rerum ruituro culmine lapsus | ||||
aequali cervice subis: sic Hercule quondam | ||||
sustentante polum melius librata pependit | ||||
145 | machina nec dubiis titubavit Signifer astris | |||
perpetuaque senex subductus mole parumper | ||||
obstipuit proprii spectator ponderis Atlans. | ||||
Nulli barbariae motus; nil turbida rupto | ||||
ordine temptavit novitas, tantoque remoto |
||||
150 | principe mutatas orbis non sensit habenas. | |||
Nil inter geminas acies, ceu libera frenis, | ||||
ausa manus. Certe nec tantis dissona linguis | ||||
turba nec armorum cultu diversior umquam | ||||
confluxit populus: totam pater undique secum | ||||
155 | moverat Auroram; mixtis hic Colchus Hiberis, | |||
hic mitra velatus Arabs, hic crine decorus | ||||
Armenius; hic picta Saces fucataque Medus, | ||||
hic gemmata niger tentoria fixerat Indus; | ||||
hic Rhodani procera cohors, hic miles alumnus | ||||
160 | Oceani. Ductor Stilicho tot gentibus unus | |||
quot vel progrediens vel conspicit occiduus sol. | ||||
In quo tam vario vocum generumque tumultu | ||||
tanta quies iurisque metus servator honesti | ||||
te moderante fuit, nuris ut vinea furtis | ||||
165 | vel seges erepta fraudaret messe colonum, | |||
ut nihil aut saevum rabies aut turpe libido | ||||
suaderet, placidi servirent legibus enses. | ||||
Scilicet in culgus manant exempla regentum, | ||||
utque ducum lituos, sic mores castra secuntur. | ||||
170 | Denique felices aquilas quocumque moveres, | |||
arebant tantis epoti milibus amnes. | ||||
Illyricum peteres: campi montesque latebant. | ||||
Vexillum navale dares: sub puppibus ibat | ||||
Ionium, nullis succincta Ceraunia nimbis | ||||
175 | nec iuga Leucatae feriens spumantia fluctu | |||
deterrebat hiemps. Tu si glaciale iuberes | ||||
vestigare fretum, securo milite ducti | ||||
stagna reluctantes quaterent Saturnia remi; | ||||
si deserta Noti, fontem si quaerere Nili, | ||||
180 | Aethiopum medios penetrassent vela vapores. | |||
Te memor Eurotas, te rustica Musa Lycaei, | ||||
te pastorali modulantur Maenala cantu | ||||
Partheniumque nemus, quod te pugnante resurgens | ||||
aegra caput mediis erexit Graecia flammis. | ||||
185 | Plurima Parrhasius tunc inter corpora Ladon | |||
haesit et Alpheus Geticis angustus acervis | ||||
tardior ad Siculos etiamnunc pergit amores. | ||||
Miramur rapidis hostem succumbere bellis, | ||||
cum solo terrore ruat? Num classica Francis | ||||
190 | intulimus? Iacuere tamen. Num Marte Suebos | |||
contudimus, quis iura damus? Quis credere possit? | ||||
Ante tubam nobis audax Germania servit. | ||||
Cedant, Druse, tui, cedant, Traiane, labores: | ||||
vestra manus dubio quidquid discrimine gessit, | ||||
195 | transcurrens egit Stilicho totidemque diebus | |||
edomuit Rhenum quot vos potuistis in annis; | ||||
quem ferro, adloquiis, quem vos cum milite, solus. | ||||
Inpiger a primo descendens fluminis ortu | ||||
ad bifidos tractus et iuncta paludibus ora | ||||
200 | fulmineum perstrinxit iter; ducis impetus undas | |||
vincebat celeres, et pax a fonte profecta | ||||
cum Rheni crescebat aquis. Ingentia quondam | ||||
nomina, crinigero flauentes vertice reges, | ||||
qui nec principibus donis precibusque vocati | ||||
205 | paruerunt, iussi properant segnique verentur | |||
offendisse mora; transvecti lintribus amnem | ||||
occursant ubicumque velit. Nec fama fefellit | ||||
iustitiae: videre pium, videre fidelem. | ||||
quem veniens timuit, rediens Germanus amavit. | ||||
210 | Illi terribiles, quibus otia vendere semper | |||
mos erat et foeda requiem mercede pacisci, | ||||
natis obsidibus pacem tam supplice vultu | ||||
captivoque rogant quam si post terga revincti | ||||
Tarpeias pressis subeant cervicibus arces. | ||||
215 | Omne quod Oceanum fontesque interiacet Histri | |||
unius incursu tremuit; sine caede subactus | ||||
servitio Boreas exarmatique Triones. | ||||
Tempore tam parvo tot proelia sanguine nullo | ||||
perficis et luna nuper nascente profectus | ||||
220 | ante redis quam plena fuit, Rhenumque minacem | |||
cornibus infractis adeo mitescere cogis | ||||
ut Salius iam rura colat flexosque Sygambrus | ||||
in falcem curvet gladios, geminasque viator | ||||
cum videat ripas quae sit Romana requirat; | ||||
225 | ut iam trans fluvium non indignante Chauco | |||
pascat Belga pecus, mediumque ingressa per Albam | ||||
Gallica Francorum montes armenta pererrent; | ||||
ut procul Hercyniae per vasta silentia viluae | ||||
venari tuto liceat, lucosque vetusta | ||||
230 | religione truces et robur numinis instar | |||
barbarici nostrae feriant inpune bipennes. | ||||
Ultro quin etiam devota mente tuentur | ||||
victorique favent. Quotiens sociare catervas | ||||
oravit iungique tuis Alamannia signis! | ||||
235 | Nec doluit contempta tamen, spretoque recessit | |||
auxilio laudata fides. Provincia missos | ||||
expellet citius fasces quam Francia reges | ||||
quos dederis. Acie nec iam pulsare rebelles, | ||||
sed vinclis punire licet; sub iudice nostro | ||||
240 | regia Romanus disquirit crimina carcer: | |||
Marcomeres Sunnoque docent (quorum alter Etruscum | ||||
pertulit exilium; cum se promitteret alter | ||||
exulis ultorem, iacuit mucrone suorum), | ||||
res avidi concire novas odioque furentes | ||||
245 | pacis et ingenio scelerumque cupidine fratres. | |||
Post domitas Arctos alio prorupit ab axe | ||||
tempestas et, ne qua tuis intacta tropaeis | ||||
pars foret, Australis sonuit tuba. Mouerat omnes | ||||
Maurorum Gildo populos, quibus inminet Atlans | ||||
250 | et quos interior nimio plaga sole relegat; | |||
quos vagus umectat Cinyps et proximus hortis | ||||
Hesperidum Triton et Gir notissimus amnis | ||||
Aethiopum, simili mentitus gurgite Nilum; | ||||
venerat et parvis redimitus Nuba sagittis | ||||
255 | et velox Garamans, nec quamvis tristibus Hammon | |||
responses alacrem potuit Nasamona morari. | ||||
Stipantur Numidae campi, stant pulvere Syrtes | ||||
Gaetulae, Poenus iaculis obtexitur aer. | ||||
Hi virga moderantur equos; his fulva leones | ||||
260 | velamenta dabant ignotarumque ferarum | |||
exuviae, vastis Meroe quas nutrit harenis; | ||||
serpentum patulos gestant pro casside rictus; | ||||
splendent vipereae squamosa pelle pharetrae. | ||||
Non sic intremuit Simois, cum montibus Idae | ||||
265 | nigra coloratus produceret agmina Memnon, | |||
non Ganges, cum tela procul vibrantibus Indis | ||||
inmanis medium vectaret belua Porum. | ||||
Porus Alexandro, Memnon prostratus Achilli, | ||||
Gildo nempe tibi. Nec solum fervidus Austrum, | ||||
270 | sed partes etiam Mavors agitabat Eoas. | |||
Quamvis obstreperet pietas, his ille regendae | ||||
transtulerat nomen Libyae scelerique profano | ||||
fallax legitimam regni praetenderat umbram. | ||||
Surgebat geminum varia formidine bellum, | ||||
275 | hoc armis, hoc triste dolis. Hoc Africa saevis | |||
cinxerat auxiliis, hoc coniuratus alebat |
||||
insidiis Oriens. Illinc edicta meabant | ||||
corruptura duces, hinc frugibus atra negatis | ||||
urgebat trepidamque fames obsederat urbem. | ||||
280 | Exitiale palam Libycum, civile pudoris | |||
obtentu tacitum. Tales utrimque procellae | ||||
cum premerent lacerumque alternis ictibus anceps | ||||
imperium pulsaret hiemps, nil fessa remisit | ||||
officii virtus contraque minantia fata | ||||
285 | pervigil eventusque sibi latura secundos | |||
maior in adversis micuit: velut arbiter alni, | ||||
nubilus Aegaeo quam turbine vexat Orion, | ||||
exiguo clavi flexu declinat aquarum | ||||
verbera, nunc recta, nunc obliquante carina, | ||||
290 | callidus, et pelagi caelique obnititur irae. | |||
Quid primum, Stilicho, mirer? Quod cautus ad omnes | ||||
restiteris fraudes, ut te nec noxia furto | ||||
littera nec pretio manus inflammata lateret? | ||||
Quod nihil in tanto circum terrore locutus | ||||
295 | indignum Latio? Responsa quod ardua semper | |||
Eois dederis, quae mox effecta probasti, | ||||
securus, quamvis et opes et rura tenerent | ||||
insignesque domos? Levis haec iactura; nec umquam | ||||
publica privatae cesserunt commoda causae. | ||||
300 | Dividis ingentes curas teque omnibus unum | |||
obicis, inveniens animo quae mente gerenda, | ||||
efficiens patranda manu, dictare paratus | ||||
quae scriptis peragenda forent. Quae bracchia centum, | ||||
quis Briareus aliis numero crescente lacertis | ||||
305 | tot simul obiectis, posset confligere rebus, | |||
evitare dolos, veteres firmare cohortes, | ||||
explorare novas, duplices disponere classes | ||||
quae fruges aut bella ferant, aulaeque tumultum | ||||
et Romae lenire famem? Quot nube soporis | ||||
310 | immunes oculi per tot discurrere partes, | |||
tot loca sufficerent et tam longinqua tueri? | ||||
Argum fama canit centeno lumine cinctum | ||||
corporis excubiis unam servasse iuvencam! | ||||
Unde tot allatae segetes? Quae silva carinas | ||||
315 | texuit? Unde rudis tanto tirone iuventus | |||
emicuit senioque iterum vernante resumpsit | ||||
Gallia bis fractas Alpino vulnere vires? | ||||
Non ego dilectu, Tyrii sed vomere Cadmi | ||||
tam subitas acies concepto dente draconis | ||||
320 | exiluisse reor: Dircaeis qualis in arvis | |||
messis cum proprio mox bellatura colono | ||||
cognatos strinxit gladios, cum semine iacto | ||||
terrigenae galea matrem nascente ferirent | ||||
armifer et viridi floreret milite sulcus. | ||||
325 | Hoc quoque non parva fas est cum laude relinqui | |||
quod non ante fretis exercitus adstitit ultor | ||||
ordine quam prisco censeret bella senatus. | ||||
Neclectum Stilicho per tot iam saecula morem | ||||
rettulit, ut ducibus mandarent proelia patres | ||||
330 | decretoque togae felix legionibus iret | |||
tessera. Romuleas leges rediisse fatemur, | ||||
cum procerum iussis famulantia cernimus arma. | ||||
Tyrrhenum poteras cunctis transmittere signis | ||||
et ratibus Syrtes, Libyam conplere maniplis: | ||||
335 | consilio stetit ira minor, ne territus ille | |||
te duce suspecto Martis graviore paratu | ||||
aut in harenosos aestus zonamque rubentem | ||||
tenderet aut solis fugiens transiret in ortus | ||||
missurusve sibi certae solacia mortis | ||||
340 | oppida dirueret flammis. Res mira relatu, | |||
ne timeare times et, quem vindicta manebat, | ||||
desperare vetas. Quantum fiducia nobis | ||||
profuit hostilis! Salvae Karthaginis arces; | ||||
illaesis Tyrii gaudent cultoribus agri, | ||||
345 | quos potuit vastare fuga. Spe captus inani | |||
nec se subripuit poenae nostrisque pepercit: | ||||
demens, qui numero tantum, non robore mensus | ||||
Romanos rapidis ibat ceu protinus omnes | ||||
calcaturus equis et, quod iactare solebat, | ||||
350 | solibus effetos mersurus pulvere Gallos. | |||
Sed didicit non Aethiopum geminata venenis | ||||
vulnera, non fusum crebris hastilibus imbrem, | ||||
non equitum nimbos Latiis obsistere pilis. | ||||
Sternitur ignavus Nasamon, nec spicula supplex | ||||
355 | iam torquet Garamans; repetunt deserta fugaces | |||
Autololes; pavidus proiecit missile Mazax. | ||||
Cornipedem Maurus nequiquam hortatur anhelum; | ||||
praedonem lembo profugum ventisque repulsum | ||||
suscepit merito fatalis Thabraca portu | ||||
360 | expertum quod nulla tuis elementa paterent | |||
hostibus, et laetae passurum iurgia plebis | ||||
fracturumque reos humili sub iudice vultus. | ||||
Nil tribuat Fortuna sibi. Sit prospera semper | ||||
illa quidem; sed non uni certamina pugnae | ||||
365 | credidimus totis nec constitit alea castris | |||
nutatura semel; si quid licuisset iniquis | ||||
casibus, instabant aliae post terga biremes; | ||||
venturus dux maior erat. Victoria nulla clarior | ||||
aut hominum votis optatior umquam | ||||
370 | contigit. An quisquam Tigranen armaque Ponti | |||
vel Pyrrhum Antiochique fugam vel vincla Iugurthae | ||||
conferat aut Persen debellatumque Philippum? | ||||
Hi propaganda ruerant pro limite regni: | ||||
hic stabat Romana salus. Ibi tempora tutas | ||||
375 | traxerunt dilata moras: hic vincere tarde | |||
vinci paene fuit. Discrimine Roma supremo | ||||
inter supplicium populi deforme pependit; | ||||
et tanto Libyam fructu maiore recepit | ||||
quam peperit, quanto graviorem amissa dolorem | ||||
380 | quam necdum quaesita movent. Quis Punica gesta, | |||
quis vos, Scipiadae, quis te iam, Regule, nosset, | ||||
quis lentum caneret Fabium, si iure perempto | ||||
insultaret atrox famula Karthagine Maurus? | ||||
Haec omnes veterum revocavit adorea laurus. | ||||
385 | Restituit Stilicho cunctos tibi, Roma, triumphos. | |||
|