|
||
INVECTIVA IN RVFINVM Liber I |
Praefatio | ||||
Phoebeo domitus Python cum decidit arcu | ||||
membraque Cirrhaeo fudit anhela iugo, | ||||
qui spiris tegeret montes, hauriret hiatu | ||||
flumina, sanguineis tangeret astra iubis, | ||||
5 | iam liber Parnasus erat, nexuque soluto | |||
coeperat erecta surgere fronde nemus, | ||||
concussaeque diu spatiosis tractibus orni | ||||
securas ventis explicuere comas, | ||||
et qui vipereo spumavit saepe veneno | ||||
10 | Cephisos nitidis purior ibat aquis. | |||
Omnis "io Paean" regio sonat, omnia Phoebum | ||||
rura canunt, tripodas plenior aura rotat, | ||||
auditoque procul Musarum carmine dulci | ||||
ad Themidis coeunt antra severa dei. | ||||
15 | Nunc alio domini telis Pythone perempto | |||
convenit ad nostram sacra caterva lyram, | ||||
qui stabilem servans Augustis fratribus orbem | ||||
iustitia pacem, viribus arma regit. | ||||
Textus | ||||
Saepe mihi dubiam traxit sententia mentem, | ||||
curarent superi terras an nullus inesset | ||||
rector et incerto fluerent mortalia casu. | ||||
Nam cum dispositi quaesissem foedera mundi | ||||
5 | praescriptosque mari fines annique meatus | |||
et lucis noctisque vices, tunc omnia rebar | ||||
consilio firmata dei, qui lege moveri | ||||
sidera, qui fruges diverso tempore nasci, | ||||
qui variam Phoeben alieno iusserit igni | ||||
10 | conpleri Solemque suo, porrexerit undis | |||
litora, tellurem medio libraverit axe. | ||||
Sed cum res hominum tanta caligine volvi | ||||
aspicerem laetosque diu florere nocentes | ||||
vexarique pios, rursus labefacta cadebat | ||||
15 | religio causaeque viam non sponte sequebar | |||
alterius, vacuo quae currere semina motu | ||||
adfirmat magnumque novas per inane figuras | ||||
fortuna non arte regi, quae numina sensu | ||||
ambiguo vel nulla putat vel nescia nostri. | ||||
20 | Abstulit hunc tandem Rufini poena tumultum | |||
absoluitque deos. Iam non ad culmina rerum | ||||
iniustos crevisse queror; tolluntur in altum | ||||
ut lapsu graviore ruant. Vos pandite vati, | ||||
Pierides, quo tanta lues eruperit ortu. | ||||
25 | Invidiae quondam stimulis incanduit atrox | |||
Allecto, placidas late cum cerneret urbes. | ||||
Protinus infernas ad limina taetra sorores, | ||||
concilium deforme, vocat. Glomerantur in unum | ||||
innumerae pestes Erebi, quascumque sinistro | ||||
30 | Nox genuit fetu: nutrix Discordia belli, | |||
imperiosa Fames, leto vicina Senectus | ||||
inpatiensque sui Morbus Livorque secundis | ||||
anxius et scisso maerens velamine Luctus | ||||
et Timor et caeco praeceps Audacia vultu | ||||
35 | et Luxus populator opum, quem semper adhaerens | |||
infelix humili gressu comitatur Egestas, | ||||
foedaque Avaritiae conplexae pectora matris | ||||
insomnes longo veniunt examine Curae. | ||||
Conplentur vario ferrata sedilia coetu | ||||
40 | torvaque conlectis stipatur curia monstris. | |||
Allecto stetit in mediis vulgusque tacere | ||||
iussit et obstantes in tergum reppulit angues | ||||
perque umeros errare dedit. Tum corde sub imo | ||||
inclusam rabidis patefecit vocibus iram: | ||||
45 | "Sicine tranquillo produci saecula cursu, | |||
sic fortunatas patiemur vivere gentes? | ||||
Quae nova corrupit nostros clementia mores? | ||||
Quo rabies innata perit? Quid inania prosunt | ||||
verbera, quid facibus nequiquam cingimur atris? | ||||
50 | Heu nimis ignavae, quas Iuppiter arcet Olympo, | |||
Theodosius terris. En aurea nascitur aetas, | ||||
en proles antiqua redit. Concordia, Virtus, | ||||
cumque Fide Pietas alta cervice vagantur | ||||
insignemque canunt nostra de plebe triumphum. | ||||
55 | Pro dolor! Ipsa mihi liquidas delapsa per auras | |||
Iustitia insultat vitiisque a stirpe recisis | ||||
elicit oppressas tenebroso carcere leges. | ||||
At nos indecores longo torpebimus aevo | ||||
omnibus eiectae regnis? Agnoscite tandem | ||||
60 | quid Furias deceat; desuetas sumite vires | |||
conventuque nefas tanto decernite dignum. | ||||
Iam cupio Stygiis invadere nubibus astra, | ||||
iam flatu violare diem, laxare profundo | ||||
frena mari, fluvios ruptis inmittere ripis, | ||||
65 | et rerum vexare fidem." Sic fata cruentum | |||
mugiit et totos serpentum erexit hiatus | ||||
noxiaque effudit concusso crine venena. | ||||
Anceps motus erat vulgi: pars maxima bellum | ||||
indicit superis, pars Ditis iura tuetur, | ||||
70 | dissensuque alitur rumor: ceu murmurat alti | |||
inpacata quies pelagi, cum flamine fracto | ||||
durat adhuc saevitque tumor dubiumque per aestum | ||||
lassa recedentis fluitant vestigia venti. | ||||
Inproba mox surgit tristi de sede Megaera, | ||||
75 | quam penes insani fremitus animique profanus | |||
error et undantes spumis furialibus irae: | ||||
non nisi quaesitum cognata caede cruorem | ||||
inlicitumve bibit, patrius quem fuderit ensis, | ||||
quem dederint fratres; haec terruit Herculis ora | ||||
80 | et defensores terrarum polluit arcus, | |||
haec Athamanteae derexit spicula dextrae, | ||||
haec Agamemnonios intra bacchata penates | ||||
alternis misit iugulis; hac auspice taedae | ||||
Oedipoden matri, natae iunxere Thyesten. | ||||
85 | Quae tunc horrisonis effatur talia dictis: | |||
"Signa quidem, sociae, divos attollere contra | ||||
nec fas est nec posse reor; sed laedere mundum | ||||
si libet et populis commune intendere letum, | ||||
est mihi prodigium cunctis inmanius hydris, | ||||
90 | tigride mobilius feta, violentius Austris | |||
acribus, Euripi refluis incertius undis, | ||||
Rufinus, quem prima meo de matre cadentem | ||||
suscepi gremio. Parvus reptavit in isto | ||||
saepe sinu teneroque per ardua colla volutus | ||||
95 | ubera quaesivit fletu, linguisque trisulcis | |||
mollia lambentes finxerunt membra cerastae. | ||||
Meque etiam tradente dolos artesque nocendi | ||||
edidicit simulare fidem sensusque minaces | ||||
protegere et blando fraudem praetexere risu, | ||||
100 | plenus saevitiae lucrique cupidine fervens. | |||
Non Tartesiacis illum satiarit harenis | ||||
tempestas pretiosa Tagi, non stagna rubentis | ||||
aurea Pactoli; totumque exhauserit Hermum, | ||||
ardebit maiore siti. Quam fallere mentes | ||||
105 | doctus et unanimos odiis turbare sodales! | |||
Talem progenies hominum si prisca tulisset, | ||||
Pirithoum fugeret Theseus, offensus Oresten | ||||
desereret Pylades, odisset Castora Pollux. | ||||
Ipsa quidem vinci fateor rapidoque magistram | ||||
110 | praevenit ingenio. Nec plus sermone morabor: | |||
solus habet scelerum quidquid possedimus omnes. | ||||
Hunc ego, si vestrae res est accommoda turbae, | ||||
regalem ad summi producam principis aulam. | ||||
Sit licet ipse Numa gravior, sit denique Minos, | ||||
115 | cedet et insidiis nostri flectetur alumni." | |||
Orantem sequitur clamor cunctaeque profanas | ||||
porrexere manus inventaque tristia laudant. | ||||
Illa ubi caeruleo vestes conexuit angue | ||||
nodavitque adamante comas, Phlegethonta sonorum | ||||
120 | poscit et ambusto flagrantis ab aggere ripae | |||
ingentem piceo succendit gurgite pinum | ||||
pigraque veloces per Tartara concutit alas. | ||||
Est locus extremum pandit qua Gallia litus | ||||
Oceani praetentus aquis, ubi fertur Ulixes | ||||
125 | sanguine libato populum movisse silentem. | |||
Illic umbrarum tenui stridore volantum | ||||
flebilis auditur questus; simulacra coloni | ||||
pallida defunctasque vident migrare figuras. | ||||
Hinc dea prosiluit Phoebique egressa serenos | ||||
130 | infecit radios ululatuque aethera rupit | |||
terrifico: sensit ferale Britannia murmur | ||||
et Senonum quatit arva fragor revolutaque Tethys | ||||
substitit et Rhenus proiecta torpuit urna. | ||||
Tunc in canitiem mutatis sponte colubris | ||||
135 | longaevum mentita senem rugisque severas | |||
persulcata genas et ficto languida passu | ||||
invadit muros Elusae, notissima dudum | ||||
tecta petens, oculisque diu liventibus haesit | ||||
peiorem mirata virum; tum talia fatur: | ||||
140 | "Otia te, Rufine, iuvant frustraque iuventae | |||
consumis florem patriis inglorius arvis? | ||||
Heu nescis quid fata tibi, quid sidera donent, | ||||
quid Fortuna paret: toto dominabere mundo | ||||
si parere velis! Artus ne sperne seniles! | ||||
145 | Namque mihi magicae vires aevique futuri | |||
praescius ardor inest; novi quo Thessala cantu | ||||
eripiat lunare iubar, quid signa sagacis | ||||
Aegypti valeant, qua gens Chaldaea vocatis | ||||
imperet arte deis, nec me latuere fluentes | ||||
150 | arboribus suci funestarumque potestas | |||
herbarum, quidquid letali germine pollens | ||||
Caucasus et Scythicae vernant in crimina | ||||
rupes, quas legit Medea ferox et callida Circe. | ||||
Saepius horrendos Manes sacrisque citavi | ||||
155 | nocturnis Hecaten et condita funera traxi | |||
carminibus victura meis, multosque canendo, | ||||
quamvis Parcarum restarent fila, peremi. | ||||
Ire vagas quercus et fulmen stare coegi | ||||
versaque non prono curvavi flumina lapsu | ||||
160 | in fontes reditura suos. Neu vana locutum | |||
me fortasse putes, mutatos cerne penates." | ||||
Dixerat, et niveae (mirum!) coepere columnae | ||||
ditari subitoque trabes lucere metallo. | ||||
Inlecebris capitur, nimiumque elatus avaro | ||||
165 | pascitur intuitu. Sic rex ad prima tumebat | |||
Maeonius, pulchro cum verteret omnia tactu; | ||||
sed postquam riguisse dapes fulvamque revinctos | ||||
in glaciem vidit latices, tum munus acerbum | ||||
sensit et inviso votum damnavit in auro. | ||||
170 | Ergo animi victus "Sequimur quocumque vocabis, | |||
seu tu vir seu numen" ait, patriaque relicta | ||||
Eoas Furiae iussu tendebat ad arces, | ||||
instabilesque olim Symplegadas et freta remis | ||||
incluta Thessalicis, celsa qua Bosporos urbe | ||||
175 | splendet et Odrysiis Asiam discriminat oris. | |||
Ut longum permensus iter ductusque maligno | ||||
stamine fatorum claram subrepsit in aulam, | ||||
ilicet ambitio nasci, discedere rectum, | ||||
venum cuncta dari. Profert arcana, clientes | ||||
180 | fallit et ambitos a principe vendit honores. | |||
Ingeminat crimen, commoti pectoris ignem | ||||
nutrit et exiguum stimulando vulnus acerbat. | ||||
Ac velut innumeros amnes accedere Nereus | ||||
nescit et undantem quamvis hinc hauriat Histrum, | ||||
185 | hinc bibat aestivum septeno gurgite Nilum, | |||
par semper similisque manet: sic fluctibus auri | ||||
expleri calor ille nequit. Cuicumque monile | ||||
contexture gemmis aut praedia culta fuissent, | ||||
Rufino populandus erat, dominoque parabat | ||||
190 | exitium fecundus ager; metuenda colonis | |||
fertilitas; laribus pellit, detrudit avitis | ||||
finibus; aut aufert vivis aut occupat heres. | ||||
Congestae cumulantur opes orbisque ruinas | ||||
accipit una domus; populi servire coacti | ||||
195 | plenaque privato succumbunt oppida regno. | |||
Quo, vaesane, ruis? Teneas utrumque licebit | ||||
Oceanum, laxet rutilos tibi Lydia fontes, | ||||
iungantur solium Croesi Cyrique tiaras, | ||||
numquam dives eris, numquam satiabere quaestu. | ||||
200 | Semper inops quicumque cupit. Contentus honesto | |||
Fabricius parvo spernebat munera regum | ||||
sudabatque gravi consul Serranus aratro | ||||
et casa pugnaces Curios angusta tegebat. | ||||
Haec mihi paupertas opulentior, haec mihi tecta | ||||
205 | culminibus maiora tuis. Ibi quaerit inanes | |||
luxuries nocitura cibos; hic donat inemptas | ||||
terra dapes. Rapiunt Tyrios ibi vellera fucos | ||||
et picturatae saturantur murice vestes; | ||||
hic radiant flores et prati viva voluptas | ||||
210 | ingenio variata suo. Fulgentibus illic | |||
surgunt strata toris; hic mollis panditur herba | ||||
sollicitum curis non abruptura soporem. | ||||
Turba salutantum latas ibi perstrepit aedes; | ||||
hic avium cantus, labentis murmura rivi. | ||||
215 | Vivitur exiguo melius; natura beatis | |||
omnibus esse dedit, si quis cognoverit uti. | ||||
Haec si nota forent, frueremur simplice cultu, | ||||
classica non gemerent, non stridula fraxinus iret, | ||||
non uentus quateret puppes, non machina muros. | ||||
220 | Crescebat scelerata sitis praedaeque recentis | |||
incestus flagrabat amor, nullusque petendi | ||||
cogendive pudor: crebris periuria nectit | ||||
blanditiis; sociat perituro foedere dextras. | ||||
Si semel e tantis poscenti quisque negasset, | ||||
225 | effera praetumido quatiebat corda furore. | |||
Quae sic Gaetuli iaculo percussa leaena | ||||
aut Hyrcana premens raptorem belua partus | ||||
aut serpens calcata furit? Iurata deorum | ||||
maiestas teritur; nusquam reverentia mensae. | ||||
230 | Non coniunx, non ipse simul, non pignora caesa | |||
sufficiunt odiis; non extinxisse propinquos, | ||||
non notos egisse sat est; excindere cives | ||||
funditus et nomen gentis delere laborat. | ||||
Nec celeri perimit leto; crudelibus ante | ||||
235 | suppliciis fruitur; cruciatus, vincla, tenebras | |||
dilato mucrone parat. Pro saevior ense | ||||
parcendi rabies concessaque vita dolori! | ||||
Mors adeone parum? Causis fallacibus instat, | ||||
arguit attonitos se iudice. Cetera segnis, | ||||
240 | ad facinus uelox, penitus regione remotas | |||
inpiger ire vias: non illum Sirius ardens | ||||
brumave Riphaeo stridens Aquilone retardat | ||||
effera torquebant avidae praecordia curae, | ||||
effugeret ne quis gladios neu perderet ullum | ||||
245 | Augusto miserante nefas. Non flectitur annis, | |||
non aetate labat: iuvenum rorantia colla | ||||
ante patrum vultus stricta cecidere securi; | ||||
ibat grandaevus nato moriente superstes | ||||
post trabeas exul. Quis prodere tanta relatu | ||||
250 | funera, quis caedes possit deflere nefandas? | |||
Quid tale inmanes umquam gessisse feruntur | ||||
vel Sinis Isthmiaca pinu vel rupe profunda | ||||
Sciron vel Phalaris tauro vel carcere Sulla? | ||||
O mites Diomedis equi, Busiridis arae | ||||
255 | clementes! Iam, Cinna, pius, iam, Spartace, lenis | |||
Rufino conlatus eris! Deiecerat omnes | ||||
occultis odiis terror tacitique sepultos | ||||
suspirant gemitus indignarique verentur. | ||||
At non magnanimi virtus Stilichonis eodem | ||||
260 | fracta metu; solus medio sed turbine rerum | |||
contra letiferos rictus contraque rapacem | ||||
movit tela feram, volucris non praepete cursu | ||||
vectus equi, non Pegaseis adiutus habenis. | ||||
Hic cunctis optata quies, hic sola pericli | ||||
265 | turris erat clipeusque trucem proiectus in hostem, | |||
hic profugis sedes adversaque signa furori, | ||||
servandis hic castra bonis. Hucusque minatus | ||||
haerebat retroque fuga cedebat inerti: | ||||
haud secus hiberno tumidus cum vertice torrens | ||||
270 | saxa rotat volvitque nemus pontesque revellit, | |||
frangitur obiectu scopuli quaerensque meatum | ||||
spumat et inlisa montem circumtonat unda. | ||||
Qua dignum te laude feram, qui paene ruenti | ||||
lapsuroque tuos umeros obieceris orbi? | ||||
275 | Te nobis, trepidae sidus ceu dulce carinae, | |||
ostendere dei, geminis quae lassa procellis | ||||
tunditur et victo trahitur iam caeca magistro. | ||||
Inachius rubro perhibetur in aequore Perseus: | ||||
Neptuni domuisse pecus, sed tutior alis: | ||||
280 | te non pinna vehit; rigida cum Gorgone Perseus: | |||
tu non vipereo defensus crine Medusae; | ||||
illum vilis amor suspensae virginis egit: | ||||
te Romana salus. Taceat superata vetustas, | ||||
Herculeos conferre tuis iam desinat actus. | ||||
285 | Una Cleonaeum pascebat silva leonem; | |||
Arcadiae saltum vastabat dentibus unum | ||||
saevus aper, tuque, o conpressa matre rebellis, | ||||
non ultra Libyae fines, Antaee, nocebas | ||||
solaque fulmineo resonabat Creta iuvenco | ||||
290 | Lernaeamque virens obsederat hydra paludem. | |||
Hoc monstrum non una palus, non una tremebat | ||||
insula, sed Latia quidquid dicione subactum | ||||
dividit a primis Gangen horrebat Hiberis. | ||||
Hoc neque Geryones triplex nec turbidus Orci | ||||
295 | ianitor aequabit nec si concurrat in unum | |||
vis hydrae Scyllaeque fames et flamma Chimaerae. | ||||
Certamen sublime diu, sed moribus inpar, | ||||
virtutum scelerumque fuit. Iugulare minatur, | ||||
tu prohibes; ditem spoliat, tu reddis egenti. | ||||
300 | Eruit, instauras; accendit proelia, vincis. | |||
Ac, velut infecto morbus crudescere caelo | ||||
incipiens primos pecudum depascitur artus, | ||||
mox populos urbesque rapit ventisque perustis | ||||
corruptos Stygiam pestem desudat in amnes, | ||||
305 | sic avidus praedo iam non per singula saevit, | |||
sed sceptris inferre minas omnique perempto | ||||
milite Romanas ardet prosternere vires. | ||||
auxilio traditque suas hostilibus armis | ||||
310 | reliquias. Mixtis descendit Sarmata Dacis, | |||
et qui cornipedes in pocula vulnerat audax | ||||
Massagetes caesamque bibens Maeotin Alanus | ||||
membraque qui ferro gaudet pinxisse Gelonus, | ||||
Rufino collecta manus. Vetat ille domari | ||||
315 | innectitque moras et congrua tempora differt. | |||
Nam tua cum Geticas stravisset dextra catervas, | ||||
ulta ducis socii letum, parsque una maneret | ||||
debilior facilisque capi, tunc inpius ille | ||||
proditor imperii coniuratusque Getarum | ||||
320 | distulit instantes eluso principe pugnas, | |||
Hunorum laturus opem, quos adfore bello | ||||
norat et invisis mox se coniungere castris. | ||||
Est genus extremos Scythiae vergentis in ortus | ||||
trans gelidum Tanain, quo non famosius ullum | ||||
325 | Arctos alit. Turpes habitus obscaenaque visu | |||
corpora; mens duro numquam cessura labori; | ||||
praeda cibus, vitanda Ceres, frontemque secari | ||||
ludus et occisos pulchrum iurare parentes. | ||||
Nec plus nubigenas duplex natura biformes | ||||
330 | cognatis aptavit equis: acerrima nullo | |||
ordine mobilitas insperatique recursus. | ||||
Quos tamen inpavidus contra spumantis ad Hebri | ||||
tendis aquas, sic ante tubas aciemque precatus: | ||||
"Mavors, nubifero seu tu procumbis in Haemo | ||||
335 | seu te cana gelu Rhodope seu remige Medo | |||
sollicitatus Athos seu caligantia nigris | ||||
ilicibus Pangaea tenent, accingere mecum | ||||
et Thracas defende tuos. Si laetior adsit | ||||
gloria, vestita spoliis donabere quercu." | ||||
340 | Audiit illa pater scopulisque nivalibus Haemi | |||
surgit et hortatur celeres clamore ministros: | ||||
"Fer galeam, Bellona, mihi nexusque rotarum | ||||
tende, Pavor. frenet rapidos Formido iugales. | ||||
Festinas urgete manus. Meus ecce paratur | ||||
345 | ad bellum Stilicho. qui me de more tropaeis | |||
ditat et hostiles suspendit in arbore cristas. | ||||
Communes sonipes litui, communia nobis | ||||
signa canunt iunctoque sequor tentoria curru." | ||||
Sic fatus campo insiluit lateque fugatas | ||||
350 | hinc Stilicho turmas, illinc Gradivus agebant | |||
et clipeis et mole pares; stat cassis utrique | ||||
sidereis hirsuta iubis loricaque cursu | ||||
aestuat et largo satiatur vulnere cornus. | ||||
Acrior interea voto multisque Megaera | ||||
355 | luxuriata malis maestam deprendit in arce | |||
Iustitiam diroque prior sic ore lacessit: | ||||
"En tibi prisca quies renovataque saecula rursus, | ||||
ut rebare, vigent! En nostra potentia cessit | ||||
nec locus est usquam Furiis! Huc lumina flecte. | ||||
360 | Aspice barbaricis iaceant quot moenia flammis, | |||
quas mihi Rufinus strages quantumque cruoris | ||||
praebeat et quantis epulentur caedibus hydri. | ||||
Linque homines sortemque meam, pete sidera, notis | ||||
autumni te redde plagis, qua vergit in Austrum | ||||
365 | Signifer: aestivo sedes vicina Leoni | |||
iam pridem gelidaeque vacant confinia Librae. | ||||
Atque utinam per magna sequi convexa liceret!" | ||||
Diva refert: "Non ulterius bacchabere demens. | ||||
Iam poenas tuus iste dabit, iam debitus ultor | ||||
370 | inminet, et terras qui nunc ipsumque fatigat | |||
aethera nec vili moriens condetur harena. | ||||
Iamque aderit laeto promissus Honorius aevo | ||||
nec forti genitore minor nec fratre corusco, | ||||
qui subiget Medos, qui cuspide proteret Indos. | ||||
375 | Sub iuga venturi reges; calcabitur asper | |||
Phasis equo pontemque pati cogetur Araxes, | ||||
tuque simul gravibus ferri religata catenis | ||||
expellere die debellatasque draconum | ||||
tonsa comas imo barathri claudere recessu. | ||||
380 | Tum tellus communis erit, tum limite nullo | |||
discernetur ager; nec vomere sulcus obunco | ||||
findetur: subitis messor gaudebit aristis. | ||||
Rorabunt querceta favis; stagnantia passim | ||||
vina fluent oleumque lacus; nec murice tinctis | ||||
385 | velleribus quaeretur honos, sed sponte rubebunt | |||
attonito pastore greges pontumque per omnem | ||||
ridebunt virides gemmis nascentibus algae." | ||||
|