|
||
|
Redditus imperiis Auster subiectaque rursus |
||||
alterius convexa poli. Rectore sub uno | ||||
conspirat geminus frenis communibus orbis. | ||||
iunximus Europen Libyae. Concordia fratrum |
||||
5 | plena redit. patriis solum quod defuit armis, | |||
tertius occubuit nati uirtute tyrannus. | ||||
horret adhuc animus manifestaque gaudia differt, | ||||
dum stupet et tanto cunctatur credere uoto. | ||||
Necdum Cinyphias exercitus attigit oras: | ||||
10 | iam domitus Gildo. Nullis uictoria nodis | |||
haesit, non spatio terrae, non obice ponti. | ||||
congressum, profugum, captum uox nuntiat una, | ||||
rumoremque sui praeuenit laurea belli. | ||||
quo, precor, haec effecta deo? robusta uetusque | ||||
15 | tempore tam paruo potuit dementia uinei? | |||
quem ueniens indixit hiems, uer perculit hostem? | ||||
Exitii iam Roma timens et fessa negatis | ||||
frugibus ad rapidi limen tendebat Olympi | ||||
non solito uultu nec qualis iura Britannis | ||||
20 | diuidit aut trepidos summittit fascibus Indos. | |||
uox tenuis tardique gradus oculique iacentes; | ||||
interius fugere genae; ieiuna lacertos | ||||
exedit macies. umeris uix sustinet aegris | ||||
squalentem clipeum; laxata casside prodit | ||||
25 | canitiem plenamque trahit rubiginis hastam. | |||
attigit ut tandem caelum genibusque Tonantis | ||||
procubuit, tales orditur maesta querellas: | ||||
'Si mea mansuris meruerunt moenia nasci, | ||||
Iuppiter, auguriis, si stant inmota Sibyllae | ||||
30 | carmina, Tarpeias si necdum respuis arces: | |||
aduenio supplex, non ut proculcet Araxen | ||||
consul ouans nostraeue premant pharetrata secures | ||||
Susa, nec ut rubris aquilas figamus harenis. | ||||
Haec nobis, haec ante dabas; nunc pabula tantum | ||||
35 | Roma precor. miserere tuae, pater optime, gentis; | |||
extremam defende famem. satiauimus iram, | ||||
si qua fuit; lugenda Getis et flenda Suebis | ||||
hausimus. ipsa meos horreret Parthia casus. | ||||
quid referam morbiue luem tumulosue repletos | ||||
40 | stragibus et crebras corrupto sidere mortes, | |||
aut fluuium per tecta uagum summisque minantem | ||||
collibus? ingentes uexi submersa carinas | ||||
remorumque sonos et Pyrrhae saecula sensi. | ||||
ei mihi, quo Latiae uires urbisque potetas | ||||
45 | decidit! in qualem paulatim fluximus umbram! | |||
armato quondam populo patrumque uigebam | ||||
consiliis; domui terras hominesque reuinxi | ||||
legibus; ad solem uictrix utrumque cucurri. | ||||
postquam iura ferox in se communia Caesar | ||||
50 | transtulit et lapsi mores desuetaque priscis | |||
artibus in gremium pacis seruile recessi, | ||||
tot mihi pro meritis Libyam Nilumque dedere, | ||||
ut dominam plebem bellatoremque senatum | ||||
classibus aestiuis alerent geminoque uicissim | ||||
55 | litore diuersi conplerent horrea uenti. | |||
stabat certa salus: Memphis si forte negasset, | ||||
pensabam Pharium Gaetulis messibus annum. | ||||
frugiferas certare rates lateque uidebam | ||||
Punica Niliacis concurrere carbasa uelis. | ||||
60 | cum subiit par Roma mihi diuisaque sumpsit | |||
aequales Aurora togas, Aegyptia rura | ||||
in partem cessere nouam. spes unica nobis | ||||
restabat Libyae, quae uix aegreque fouebat, | ||||
solo ducta Noto, numquam secura futuri, | ||||
65 | semper inops, uentique fidem poscebat et anni. | |||
hanc quoque nunc Gildo rapuit sub fine cadentis | ||||
autumni. pauido metimur caerula uoto, | ||||
puppis si qua uenit, si quid fortasse potenti | ||||
uel pudor extorsit domino uel praeda reliquit. | ||||
70 | pascimur arbitrio Mauri, nec debita reddi, | |||
sed sua concedi iactat gaudetque diurnos | ||||
ut famulae praebere cibos uitamque famemque | ||||
librat barbarico fastu uulgique superbit | ||||
fletibus et tantae suspendit fata ruinae. | ||||
75 | Romuleas uendit segetes et possidet arua | |||
uulneribus quaesita meis. ideone tot annos | ||||
flebile cum tumida bellum Karthagine gessi? | ||||
idcirco uoluit contempta luce reuerti | ||||
Regulus? hoc damnis, genitor, Cannensibus emi? | ||||
80 | Incassum totiens lituis naualibus arsit | |||
Hispanum Siculumque fretum uastataque tellus | ||||
totque duces caesi ruptaque emissus ab Alpe | ||||
Poenus et attonitae iam proximus Hannibal urbi? | ||||
scilicet ut domitis frueretur barbarus Afris, | ||||
85 | muro sustinui Martem noctesque cruentas | |||
Collina pro turre tuli? Gildonis ad usum | ||||
Karthago ter uicta ruit? hoc mille gementis | ||||
Italiae clades inpensaque saecula bello, | ||||
hoc Fabius fortisque mihi Marcellus agebant, | ||||
90 | ut Gildo cumularet opes? haurire uenena | |||
compulimus dirum Syphacem fractumque Metello | ||||
traximus inmanem Marii sub uincla Iugurtham, | ||||
et Numidae Gildonis erunt? pro funera tanta, | ||||
pro labor! in Bocchi regnum sudauit uterque | ||||
95 | Scipio; Romano uicistis sanguine, Mauri. | |||
Ille diu miles populus, qui praefuit orbi, | ||||
qui trabeas et sceptra dabat, quem semper in armis | ||||
horribilem gentes, placidum sensere subactae, | ||||
nunc inhonorus, egens perfert miserabile pacis | ||||
100 | supplicium nulloque palam circumdatus hoste | |||
obsessi discrimen habet. per singula letum | ||||
inpendet momenta mihi dubitandaque pauci | ||||
praescribunt alimenta dies. heu prospera fata! | ||||
quid mihi septenos montes turbamque dedisti | ||||
105 | quae paruo non possit ali? felicior essem | |||
angustis opibus; mallem tolerare Sabinos | ||||
et Veios; breuior duxi securius aeuum. | ||||
ipsa nocet moles. utinam remeare liceret | ||||
ad ueteres fines et moenia pauperis Anci! | ||||
110 | sufficerent Etrusca mihi Campanaque culta | |||
et Quincti Curiique seges, patriaeque petenti | ||||
rusticus inferret proprias dictator aristas. | ||||
Nunc quid agam? Libyam Gildo tenet, altera Nilum. | ||||
ast ego, quae terras iuuenis pontumque subegi, | ||||
115 | deseror: emeritae iam praemia nulla senectae. | |||
Di, quibus iratis crevi, succurrite tandem | ||||
exorate patrem; tuque o quae sponte per altum | ||||
uecta Palatinis mutasti collibus Idam | ||||
praelatoque lauas Phrygios Almone leones, | ||||
120 | maternis precibus natum iam flecte, Cybele. | |||
sin prohibent Parcae falsisque elusa uetustas | ||||
auspiciis, alio saltem prosternite casu | ||||
et poenae mutate genus. Porsenna reducat | ||||
Tarquinios; renouet ferales Allia pugnas; | ||||
125 | me potius saeui manibus permittite Pyrrhi, | |||
me Senonum furiis, Brenni me reddite flammis. | ||||
cuncta fame leviora mihi". Sic fata refusis | ||||
obticuit lacrimis. mater Cytherea parensque | ||||
flet Mauors sanctaeque memor Tritonia Vestae, | ||||
130 | nec Cybele sicco nec stabat lumine Iuno. | |||
maerent Indigetes et si quos Roma recepit | ||||
aut dedit ipsa deos. Genitor iam corda remitti | ||||
coeperat et sacrum dextra sedare tumultum, | ||||
cum procul insanis quatiens ululatibus axem | ||||
135 | et contusa genas mediis apparet in astris | |||
Africa: rescissae vestes et spicea passim | ||||
serta iacent; lacero crinales vertice dentes | ||||
et fractum pendebat ebur, talique superbas | ||||
inrupit clamore fores: "Quid, magne, moraris | ||||
140 | Iuppiter, avulso nexu pelagique solutis | |||
legibus iratum populis inmittere fratrem? | ||||
Mergi prima peto; veniant praerupta Pachyno | ||||
aequora, laxatis subsidant Syrtibus urbes. | ||||
Si mihi Gildonem nequeunt abducere fata, | ||||
145 | me rape Gildoni. Felicior illa perustae | |||
pars Libyae, nimio quae se munita calore | ||||
defendit tantique vacat secura tyranni! | ||||
Crescat zona rubens; medius flagrantis Olympi | ||||
me quoque limes agat; melius deserta iacebo | ||||
150 | vomeris impatiens. pulsis dominentur aratris | |||
dipsades et sitiens attollat glaeba cerastas. | ||||
Quid me temperies iuvit? Quid mitior aether? | ||||
Gildoni fecunda fui. Iam solis habenae | ||||
bis senas torquent hiemes, cervicibus ex quo | ||||
155 | haeret triste iugum. Nostris iam luctibus ille | |||
consenuit regnumque sibi tot vindicat annos, | ||||
atque utinam regnum! Privato iure tenemur | ||||
exigui specie fundi. Quod Nilus et Atlans | ||||
dissidet, occiduis quod Gadibus arida Barce | ||||
160 | quodque Paraetonio secedit litore Tinge, | |||
hoc sibi transcribit proprium. Pars tertia mundi | ||||
unius praedonis ager. Distantibus idem | ||||
inter se vitiis cinctus: quodcumque profunda | ||||
traxit avaritia, luxu peiore refundit. | ||||
165 | Instat terribilis vivis, morientibus heres, | |||
virginibus raptor, thalamis obscaenus adulter. | ||||
Nulla quies: oritur praeda cessante libido; | ||||
divitibusque dies et nox metuenda maritis. | ||||
Quisquis vel locuples pulchra vel coniuge notus, | ||||
170 | crimine pulsatur falso; si crimina desunt, | |||
accitus conviva perit. Mors nulla refugit | ||||
artificem: varios sucos spumasque requirit | ||||
serpentum virides et adhuc ignota novercis | ||||
gramina. Si quisquam vultu praesentia damnet | ||||
175 | liberiusve gemat, dapibus crudelis in ipsis | |||
emicat ad nutum stricto mucrone minister. | ||||
Fixus quisque toro tacita formidine libat | ||||
carnifices epulas incertaque pocula pallens | ||||
haurit et intentos lateri circumspicit enses. | ||||
180 | Splendet Tartareo furialis mensa paratu, | |||
caede madens, atrox gladio, suspecta veneno. | ||||
Ut vino calefacta Venus, tum saevior ardet | ||||
Luxuries, mixtis redolent unguenta coronis. | ||||
Crinitos inter famulos pubemque canoram | ||||
185 | orbatas iubet ire nurus nuperque peremptis | |||
adridere viris. Phalarin tormentaque flammae | ||||
profuit et Siculi mugitus ferre iuvenci | ||||
quam tales audire choros. Nec damna pudoris | ||||
turpia sufficiunt: Mauris clarissima quaeque | ||||
190 | fastidita datur. Media Karthagine ductae | |||
barbara Sidoniae subeunt conubia matres; | ||||
Aethiopem nobis generum, Nasamona maritum | ||||
invenit; exterret cunabula discolor infans. | ||||
His fretus sociis ipso iam principe maior | ||||
195 | incedit; peditum praecurrunt agmina longe; | |||
circumdant equitum turmae regesque clientes, | ||||
quos nostris ditat spoliis. Proturbat avita | ||||
quemque domo; veteres detrudit rure colonos. | ||||
Exiliis dispersa feror. Numquamne reverti | ||||
200 | fas erit errantesque solo iam reddere cives?" | |||
Iret adhuc in verba dolor, ni Iuppiter alto | ||||
coepisset solio (voces adamante notabat | ||||
Atropos et Lachesis iungebat stamina dictis): | ||||
"Nec te, Roma, diu nec te patiemur inultam, | ||||
205 | Africa. Communem prosternet Honorius hostem. | |||
Pergite securae. Vestrum vis nulla tenorem | ||||
separat et soli famulabitur Africa Romae". | ||||
Dixit et adflavit Romam meliore iuventa. | ||||
Continuo redit ille vigor seniique colorem | ||||
210 | mutavere comae. Solidatam crista resurgens | |||
erexit galeam clipeique recanduit orbis | ||||
et levis excussa micuit rubigine cornu, | ||||
Umentes iam noctis equos Lethaeaque Somnus | ||||
frena regens tacito volvebat sidera curru. | ||||
215 | Iam duo divorum proceres, maiorque minorque | |||
Theodosii, pacem laturi gentibus ibant, | ||||
qui Iovis arcanos monitus mandataque ferrent | ||||
fratribus et geminis sancirent foedera regnis: | ||||
sic cum praecipites artem vicere procellae | ||||
220 | adsiduoque gemens undarum verbere nutat | |||
descensura ratis, caeca sub nocte vocati | ||||
naufraga Ledaei sustentant vela Lacones. | ||||
Circulus ut patuit Lunae, secuere meatus | ||||
diversos: Italas senior tendebat in oras; | ||||
225 | at pater, intrantem Pontum qua Bosporos artat, | |||
Arcadii thalamis urbique inlapsus Eoae. | ||||
Quem simul ut vidit natus (nam clara nitebat | ||||
Cynthia), permixto tremuerunt gaudia fletu, | ||||
conplexuque fovens quos non speraverat artus | ||||
230 | "O mihi post Alpes nunc primum reddite" dixit, | |||
"unde tuis optatus ades? Da tangere dextram, | ||||
qua gentes cecidere ferae. Quis tale removit | ||||
praesidium terris? Ut te mortalia pridem | ||||
inplorant longeque pium fortemque requirunt!". | ||||
235 | Cui pater in tales rupit suspiria voces: | |||
"Hoc erat? In fratres medio discordia Mauro | ||||
nascitur et mundus germanaque dissidet aula? | ||||
Gildonisne salus tanti sit palma furoris? | ||||
Scilicet egregius morum magnoque tuendus | ||||
240 | et cuius meritis pietas infracta recedat! | |||
+in primo genitore vide+ civile calebat | ||||
discidium, dubio stabant Romana sub ictu: | ||||
quis procul Armenius vel quis Maeotide ripa | ||||
rex ignotus agit, qui me non iuvit euntem? | ||||
245 | Auxilio fovere Getae, venere Geloni. | |||
Solus at hic non puppe data, non milite misso | ||||
subsedit fluitante fide. Si signa petisset | ||||
obvia, detecto summissius hoste dolerem: | ||||
restitit in speculis fati turbaque reductus | ||||
250 | libravit geminas eventu iudice vires | |||
ad rerum momenta cliens seseque daturus | ||||
victori: fortuna simul cum Marte pependit. | ||||
O si non cupidis essem praereptus ab astris! | ||||
Exemplum sequerer Tulli laniandaque dumis | ||||
255 | inpia diversis aptarem membra quadrigis. | |||
Germani nunc usque tui responsa colebat: | ||||
en iterum calcat. Tali te credere monstro | ||||
post patrem fratremque paras? Sed magna rependit | ||||
inque tuam sortem numerosas transtulit urbes. | ||||
260 | Ergo fas pretio cedet? Mercede placebit | |||
seditio? Taceo laesi quod transfuga fratris, | ||||
quod levis ingenio. Quamvis discrimine summo | ||||
proditor adportet suspensa morte salutem, | ||||
numquam gratus erit. Damnamus luce reperta | ||||
265 | perfidiam nec nos patimur committere tali. | |||
Hoc genus emptori cives cum moenibus offert, | ||||
hoc vendit patriam. Plerique in tempus abusi, | ||||
mox odere tamen: tenuit sic Graia Philippus | ||||
oppida; Pellaeo libertas concidit auro. | ||||
270 | Romani scelerum semper sprevere ministros. | |||
Noxia pollicitum domino miscere venena | ||||
Fabricius regi nudata fraude remisit, | ||||
infesto quem Marte petit, bellumque negavit | ||||
per famuli patrare nefas, ductosque Camillus | ||||
275 | trans murum pueros obsessae reddidit urbi. | |||
Traduntur poenis alii, cum proelia solvant; | ||||
hic manet ut moveat? Quod respuit alter in hostem, | ||||
suscipis in fratrem? Longi pro dedecus aevi! | ||||
Cui placet, Australes Gildo condonat habenas | ||||
280 | tantaque mutatos sequitur provincia mores. | |||
Quaslibet ad partes animus nutaverit anceps, | ||||
transfundit secum Libyam refluumque malignus | ||||
commodat imperium. Mauri fuit Africa munus. | ||||
Tollite Massylas fraudes, removete bilingues | ||||
285 | insidias et verba soli spirantia virus. | |||
Ne consanguineis certetur comminus armis, | ||||
ne, precor. Haec trucibus Thebis, haec digna Mycenis; | ||||
in Mauros hoc crimen eat. Quid noster iniquum | ||||
molitur Stilicho? Quando non ille iubenti | ||||
290 | paruit? An quisquam nobis devinctior extat? | |||
Ut sileam varios mecum quos gesserit actus, | ||||
quae vidi post fata loquar. Cum divus abirem, | ||||
res inconpositas (fateor) tumidasque reliqui. | ||||
Stringebat vetitos etiamnum exercitus enses | ||||
295 | Alpinis odiis, alternaque iurgia victi | |||
victoresque dabant. Vix haec amentia nostris | ||||
excubiis, nedum puero rectore quiesset. | ||||
Heu quantum timui vobis, quid libera tanti | ||||
militis auderet moles, cum patre remoto | ||||
300 | ferveret iam laeta novis. dissensus acerbus | |||
sed gravior consensus erat. Tunc ipse paterna | ||||
successit pietate mihi tenerumque rudemque | ||||
fovit et in veros eduxit principis annos, | ||||
Rufinumque tibi, quem tu tremuisse fateris, depulit. | ||||
305 | Hunc solum memorem solumque fidelem | |||
experior. Volui si quid, dum vita maneret, | ||||
aut visus voluisse, gerit; venerabilis illi | ||||
ceu praesens numenque vocor. Si tanta recusas, | ||||
at soceri reverere faces, at respice fratris | ||||
310 | conubium pignusque meae regale Serenae; | |||
debueras etiam fraternis obvius ire | ||||
hostibus, ille tuis. Quae gens, quis Rhenus et Hister | ||||
nos opibus iunctos conspirantesque tulisset? | ||||
Sed tantum permitte cadat: nil poscimus ultra. | ||||
315 | Ille licet sese praetentis Syrtibus armet | |||
oppositoque Atlante tegat, licet arva referta | ||||
anguibus et solis medios obiecerit aestus, | ||||
novi consilium, novi Stilichonis in omnes | ||||
aequalem casus animum: penetrabit harenas, | ||||
320 | inveniet virtute viam.' Sic divus et inde | |||
sic natus: 'iussis, genitor, parebitur ultro. amplector praecepta libens, nec carior alter cognato Stilichone mihi. Commisa profanus ille luat; redeat iam tutior Africa fratri'. |
||||
325 | talia dum longo se cum sermone retexunt, | |||
Hesperiam pervenit avus castumque cubile ingreditur, Tyrio quo fusus Honorius ostro carpebat teneros Maria cum coniuge somnos. adsistit capiti; tum sic per somnia fatur: |
||||
330 | 'tantane devictis tumuit dementia Mauris, | |||
care nepos? Iterum post me coniurat in arma progenies vaesana Iubae bellumque resumit victoris cum stirpe sui? Firmumne iacentem obliti Libyam nostro sudore receptam |
||||
335 | rursus habent? Ausus Latio contendere Gildo | |||
germani nec fata timet? Nunc ire profecto, nunc vellem notosque senex ostendere vultus: nonne meam fugiet Maurus cum viderit umbram? quid dubitas? Exurge toris, invade rebellem, |
||||
340 | captivum mihi redde meum. Desiste morari. | |||
hoc generi fatale tuo: dum sanguis in orbe noster erit, semper pallebit regia Bocchi. Iungantur spoliis Firmi Gildonis opima; exornet geminos Maurusia laurea currus; |
||||
345 | una domus totiens una de gente triumphet. | |||
di bene, quod tantis interlabentibus annis servati Firmusque mihi frater que nepoti'. Dixit et adflatus vicino sole refugit. At iuvenem stimulis inmanibus aemula virtus |
||||
350 | exacuit; iam puppe vehi, iam stagna secare | |||
fervet et absentes inuadere cuspide Mauros. tum iubet acciri socerum dextramque vocato conserit et, quae sit potior sententia, quaerit: 'per somnos mihi, sancte pater, iam saepe futura |
||||
355 | panduntur multaeque canunt praesagia noctes. | |||
namque procul Libycos uenatu stringere saltus et iuga rimari canibus Gaetula uidebar. maerebat regio saeui uastata leonis incursu; pecudum strages passim que iuuenci |
||||
360 | semineces et adhuc infecta mapalia tabo | |||
sparsa que sanguineis pastorum funera campis. adgredior latebras monstri mirum que relatu conspicio: dilapsus honos, ceruice minaces defluxere iubae; fractos inglorius armos |
||||
365 | supposuit seruile gemens; iniecta que uincla | |||
unguibus et subitae collo sonuere catenae. nunc etiam paribus se cum certare tropaeis hortator me cogit auus. quonam usque remoti cunctamur? decuit pridem conplere biremes |
||||
370 | et pelagi superare minas. transmittere primus |
|||
ipse paro; quaecumque meo gens barbara nutu stringitur, adueniat: Germania cuncta feratur nauibus et socia comitentur classe Sygambri. pallida translatum iam sentiat Africa Rhenum. |
||||
375 | an patiar tot probra sedens iuuenis que relinquam |
|||
quae tenui rexi que puer? bis noster ad Alpes alterius genitor defensum regna cucurrit: nos praedae faciles insultandi que iacemus?' finierat. Stilicho contra cui talia reddit: |
||||
380 | 'aduersi ne tubam princeps dignabere Mauri? | |||
auferet ignauus clari solacia leti, te bellante mori? decernet Honorius inde, hinc Gildo? prius astra chaos miscebit Auerno. uindictam mandasse sat est; plus nominis horror |
||||
385 | quam tuus ensis aget. minuit praesentia famam. | |||
390 | ||||
|