Torna alla pagina filologica

 
OVIDII (?)
Carmina Anthologiae Latinae

(1-2a)

R. = ed. RIESE

 

    1. ARGVMENTA AENEIDIS      1 R.

 
    Praefatio
     
  Vergilius magno quantum concessit Homero,
     tantum ego Vergilio, Naso poeta, meo.
  Nec me praelatum cupio tibi ferre, poeta;
     ingenio si te subsequor, hoc satis est.
      5 Argumenta quidem librorum priva notavi,
     errorem ignarus nequis habere queat.
  Bis quinos feci legerent quos carmine versus
     Aeneidos totum corpus ut esse putent.
  Adfirmo gravitate mea, me crimine nullo
     10    livoris titulo praeposuisse tibi.
     
    I
     
  Aeneas primo Libyae depellitur oras.
     
    Vir magnus bello, nulli pietate secundus
    Aeneas odiis Iunonis pressus iniquae
    Italiam quaerens Siculis erravit in undis,
    naufragus et tandem Libyae est advectus ad oras
      5 ignarusque loci, fido comitatus Achate,
  indicio matris regnum cognovit Elissae.
  Quin etiam nebula saeptus pervenit in urbem,
  abreptos socios undis cum classe recepit
  hospitioque usus Didus per cuncta benignae
     10 excidium Troiae iussus narrare parabat.
     
    II
     
  Funera Dardaniae narrat defletque secundo.
     
  Conticuere omnes. Tum sic fortissimus heros
  fata recensebat patriae casusque suorum:
  fallaces Graecos simulataque dona Minervae,
  Laucontis poenam et laxantem claustra Sinonem,
      5 somnum, quo monitus acceperat Hectoris atri,
  iam flammas, caedes Troum patriaeque ruinas
  et regis Priami fatum miserabile semper
  impositumque patrem collo dextraque prehensum
  Ascanium, frustra a tergo comitante Creusa,
     10 ereptam hanc fato, socios in monte repertos.
     
    III
     
Tertius errores pelagi terraeque requirit.
         
Post eversa Phrygum regna ut fuga coepta moveri
utque sit in Thracen primo devectus ibique
moenia condiderit Polydori caede piata,
regis Ani hospitium et Phoebi responsa canentis,
      5 coeptum iter in Cretam, rursus nova fata reperta,    
  naufragus utque foret Strophadas compulsus ab undis,    
  inde fugam et dirae praecepta horrenda Celaenus    
  liquerit utque Helenum perceptis ordine fatis,    
  supplicem Achaemeniden Polyphemo urgente receptum    
     10 amissumque patrem Drepani. Sic deinde quievit.    
     
    IV
   
    Uritur in quarto Dido flammisque crematur.    
       
    At regina gravi Veneris iam carpitur igni.    
    Consulitur soror Anna; placet succumbere amori.    
    Fiunt sacra deis, onerantur numina donis.    
    Itur venatum; Veneris clam foedera iungunt.    
      5 Factum fama notat. Monitus tum numine divum    
  Aeneas classemque fugae sociosque parabat.    
  Sensit amans Dido; precibus conata morari,    
  postquam fata videt nec iam datur ulla facultas,    
  conscenditque pyram dixitque novissima verba    
     10 et vitam infelix multo cum sanguine fudit.    
       
    V    
       
    Quintus habet ludos quos concelebrabat Acestes.    
       
    Navigat Aeneas. Siculas defertur ad oras.    
    Hic Manes celebrat patrios. Una hospes Acestes.    
    Ludos ad tumulum faciunt, certamina ponunt.    
    Prodigium est cunctis ardens adlapsa sagitta.    
      5 Iris tum Beroen habitu mentita senili    
  incendit naves, subitus quas vindicat imber.    
  In somnis pater Anchises quae bella gerenda    
  quoque duce ad Manes possit descendere monstrat.    
  Transcribit matres urbi populumque volentem    
     10 et placida Aeneas Palinurum quaerit in unda.    
       
    VI    
       
    Quaeruntur sexto Manes et Tartara Ditis.    
   
   
    Cumas deinde venit; fert hinc responsa Sibyllae.
   
    Misenum sepelit; mons servat nomen humati.    
    Ramum etiam divum placato numine portat    
    ad vatis tecta atque una descendit Avernum.    
      5 Agnoscit Palinuron ibi, solatur Elissam    
  Deiphobumque videt lacerum crudeliter ora.    
  Umbrarum poenas audit narrante Sibylla.    
  Convenit Anchisen penitus convalle virenti    
  cognoscitque suam prolem monstrante parente.    
     10 Haec ubi percepit, graditur classemque revisit.    
       
    VII    
       
    Septimus Aenean reddit fatalibus arvis.    
       
    Hic quoque Caietam tumul<o da>t; deinde profectus    
    Laurentum venit, hanc verbis cognoscit Iuli    
    fatalem terram; "mensis iam vescimur" inquit.    
    Centum oratores pacem veniamque petentes
   
      5 ad regem mittit Latii tunc forte Latinum,
   
  qui cum pace etiam natae conubia pactus.    
  Haec furia Allecto Iunonis distrahit ira.    
  Rex cedit fatis, quamvis pia vota repugnent.    
  Belli causa fuit violatus vulnere cervus.    
     10 Arma ferunt gentes sociae, flat bella iuventus.    
       
    VIII    
       
    Praeparat octavo bellum quos<que> armet in hostes.    
       
    Dat belli signum Laurenti Turnus ab arce,    
    mittitur et magni Venulus Diomedis ad urbem,    
    qui petat auxilium et doceat quae causa petendi.    
    Aeneas divum monitis adit Arcada regem,    
      5 Evandrum Arcadia profugum nova regna tenentem.    
  Accipit auxilia et natus socia agmina iungens    
  Evandri Pallas fatis comes ibat iniquis.    
  Iamque habilis bello et maternis laetus in armis    
  fataque fortunasque ducum casusque suorum    
     10 miratur clipeo divinam intentus in artem.    
       
    IX    
       
    Nonus habet pugnam nec adest rex ipse tumultu.    
       
    Atque ea diversa penitus dum parte geruntur    
    Iunonis monitu festinat Turnus in hostem.    
    Teucrorum naves Rutulis iaculantibus ignem    
    nympharum in speciem divino numine versae.    
      5 Euryali et Nisi coeptis fuit exitus impar.    
  Pugnatur: castra Aeneadae vallumque tuentur.    
  Audacem Remulum leto dat pulcher Iulus.    
  Fit via vi. Turnus Bitian et Pandaron altum    
  deicit et totis victor dat funera castris,    
     10 iamque fatigatus recipit se in tuta suorum.    
       
    X    
       
    Occidit Aeneae decimo Mezentius ira.
   
         
Concilium divis hominum de rebus habetur.
    Interea Rutuli portis circum omnibus instant.
    Advenit Aeneas multis cum milibus inde.
    Mars vocat et totis in pugnam viribus itur.
      5 Interimit Pallanta potens in proelia Turnus
  caedunturque duces, cadit et sine nomine vulgus.
  Subtrahitur pugnae Iunonis numine Turnus.
  Aeneas instat Mezenti caede piata
  Lausus fata patris praesenti morte redemit.
     10 Mox ultor nati Mezentius occidit ipse.
         
    XI    
       
    Undecimo victa est non aequo Marte Camilla.
   
    Constituit Marti spoliato ex hoste tropaeum
    exanimemque patri feretro Pallanta remittit.
    Iura sepulturae tribuit tempusque Latinis.
    Evander patrios affectus edit in urbe.
      5 Corpora caesa virum passim disiecta cremantur.
  Legati referunt Diomeden arma negasse.
  Drances et Turnus leges aequante Latino
  concurrunt dictis. Aeneas imminet urbi.
  Pugnatur. Vincunt Troes. Cadit ipsa Camilla.
     10 Dein reduces castris nocti cessere monenti.
       
    XII    
       
    Duodecimo Turnus divinis occidit armis.
   
    Turnus iam fractis adverso Marte Latinis
    semet in arma parat pacem cupiente Latino.
    Foedus percutitur; passuros omnia victos.
    Hoc Turni Iuturna soror confundit et ambos
      5 in pugnam populos agit ementita Camertem.
  Aenean volucri tardatum membra sagitta
  anxia pro nato servavit cura parentis.
  Urbs capitur. Vitam laqueo sibi finit Amata.
  Aeneas Turnum campo progressus utrimque
     10 circumfusa acie vita spoliavit et armis.
     
    2. TETRASTHICA IN CVNCTIS LIBRIS VERGILII     2 R.  
     
    Praefatio
     
  Qualis bucolicis, quantus tellure domanda,
    vitibus arboribusque satis pecorique apibusque,
    Aeneadum fuerit vates, tetrasticha dicent:
    contineat quae quisque liber, lege munere nostro.
   
    Bucolica
     
  Tityrus agresti modulatur carmen avena;
    formosum pastor Corydon dilexit Alexin;
    Silenumque senem sertisque meroque ligavit,
    pastorumque melos faciles duxere cicutae.
   
    Georgica 2 R.
     
[Sidera deinde canit, segetes et dona Lyaei
et pecorum cultus, Hyblaei mella saporis.
Principio breviter ventura volumina dixit
intercidit opus coepitque referre secundo.]
    I
     
  Quid faciat laetas segetes, quae sidera servet
  agricola, ut facilem terram proscindat aratro,
  semina quo iacienda modo cultusque locorum,
  edocet et messes magno cum faenore reddi.
   
    II
     
  Hactenus arvorum cultus et sidera caeli,
    pampineas canit inde comas collisque virentis
    discriptasque locis vites et dona Lyaei,
    atque oleae ramos pomorum et condere fetus.
   
    III
     
  Teque, Pales, et te, pastor memorande per orbem,
    et pecorum cultus et gramine pascua laeta,
    quis habitent armenta locis stabulentur et agni,
    omnia divino monstravit carmine vates.
   
    IV
     
  Protinus aëni mellis redolentia regna
    Hyblaeas et opes alv<e>orum et cerea texta
    quique apti flores examina quaeque legenda
    indicat humentisque favos, caelestia dona.
   
   
    2a. AENEIS     654 R.  
     
    I
     
    Arma virumque canit mira virtute potentem
    Iunonis<que> odio disiectas aequore puppes
    hospitium Didus, classem sociosque receptos,
    utque epulas inter casus regina requirat.
   
    II
   
    Conticuere omnes. Infandos ille labores
    deceptamque dolis Troiam patriaeque ruinas
    et casus Priami dolet et flagrantia regna
    ignibus et mediis raptum deque hoste parentem.
   
    III
   
    Postquam res Asiae deceptaque Pergama dixit,
    tum, Polydore, tuos tumulos, tum Gnosia regna,
    Andromachen Helenumque et vasta mole Cyclopas
    amissumque patrem Siculis narravit in oris.
   
    IV
   
    At regina gravi Veneris iam carpitur igni
    venatusque petit. Capitur venatibus ipsa
    et taedas, Hymenaee, tuas ad funera vertit,
    postquam Anchisiades fatorum est iussa secutus.
   
    V
   
    Interea Aeneas pelagus iam classe tenebat
    ludorumque patris tumulum celebrabat honore.
    Puppibus ambustis fundavit moenia Aceste<s>
    destituitque ratem media Palinurus in unda.
   
    VI
   
    Sic lacrimans tandem Cumarum adlabitur oris
    descenditque domus Ditis comitante Sibylla.
    Agnoscit Troas caesos, agnoscit Achivos,
    et docet Anchises venturam ad sidera prolem.
   
    VII
   
    Tu quoque litoribus famam, Caieta, dedisti,
    intrat et Aeneas Latium reg<n>umque Latini
    foedus agens. Saevit Iuno bellumque lacessit
    finitimosque viros Turnumque in proelia mittit.
   
    VIII
   
    Dat belli signum Turnus Mezentiaque arma
    concivitque duces. Tum moenia Pallantea
    Aeneas adit Evandri socia agmina quaerens.
    Arma Venus portat proprio Vulcania nato.
   
    IX
   
    Atque ea diversa dum parte, hic diva Cybebe
    puppes es<se> suas nympharum numina iussit.
    Euryali et Nisi caedes et fata canuntur,
    fecit et inclusus castris quae funera Turnus.
   
    X
     
    Panditur interea caelum coetusque deorum.
    iam redit Aeneas et Pallas sternitur acer.
    Eripuit Iuno Turnum Lausoque parentem
    adiecit comitem mortis Cythereia proles.
   
    XI
   
    Oceano interea surgens Aurora videbat
    Mezenti ducis exuvias caesosque sodales
    et Latium proceres Diomedis dicta referre,
    tum qualis pugnae succedat Volsca Camilla.
   
    XII
   
    Turnus, ut infractos vidisset <et> undique caesos,
    ultro Anchisiaden bello per foedera poscit,
    quae Iuturna parat convellere. Sed tamen armis
    occidit et pactum liquit cum coniuge regnum.