![]() |
||
ANONIMI DE ROSIS NASCENTIBVS |
Ver erat et blando mordentia frigora sensu | ||||
spirabat croceo mane revecta dies. | ||||
Strictior Eoos praecesserat aura iugales, | ||||
aestiferum suadens anticipare diem. | ||||
5 | Errabam riguis per quadrua compita in hortis, | |||
maturo cupiens me vegetare die. | ||||
Vidi concretas per gramina flexa pruinas | ||||
pendere aut holerum stare cacuminibus, | ||||
caulibus et patulis teretes conludere guttas | ||||
10 | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | |||
vidi Paestano gaudere rosaria cultu | ||||
exoriente novo roscida Lucifero. | ||||
Rara pruinosis canebat gemma frutectis | ||||
ad primi radios interitura die. | ||||
15 | Ambigeres raperetne rosis Aurora ruborem | |||
an daret et flores tingeret orta dies. | ||||
Ros unus, color unus, et unum mane duorum: | ||||
sideris et floris nam domina una Venus. | ||||
Forsan et unus odor: sed celsior ille per auras | ||||
20 | difflatur, spirat proximus iste magis. | |||
Communis Paphie dea sideris et dea floris | ||||
praecipit unius muricis esse habitum. | ||||
Momentum intererat quo se nascentia florum | ||||
germina comparibus dividerent spatiis. | ||||
25 | Haec viret angusto foliorum tecta galero, | |||
hanc tenui filo purpura rubra notat, | ||||
haec aperit primi fastigia celsa obelisci, | ||||
mucronem absolvens purpurei capitis. | ||||
Vertice collectos illa exinuabat amictus, | ||||
30 | iam meditans foliis se numerare suis. | |||
Nec mora: ridentis calathi patefecit honorem, | ||||
prodens inclusi stamina densa croci. | ||||
Haec, modo quae toto rutilaverat igne comarum, | ||||
pallida conlapsis deseritur foliis. | ||||
35 | Mirabar celerem fugitiva aetate rapinam, | |||
et dum nascuntur consenuisse rosas. | ||||
Ecce et defluxit rutili coma punica floris | ||||
dum loquor, et tellus tecta rubore micat. | ||||
Tot species tantosque ortus variosque novatus | ||||
40 | una dies aperit, conficit ipsa dies. | |||
Conquerimur, Natura, brevis quod gratia florum: | ||||
ostentata oculis ilico dona rapis. | ||||
Quam longa una dies, aetas tam longa rosarum, | ||||
quas pubescentes iuncta senecta premit. | ||||
45 | Quam modo nascentem rutilus conspexit Eoos, | |||
hanc rediens sero vespere vidit anum. | ||||
Sed bene quod paucis licet interitura diebus | ||||
succedens aevum prorogat ipsa suum. | ||||
Collige, virgo, rosas dum flos novus et nova pubes, | ||||
50 | et memor esto aevum sic properare tuum. | |||
![]()
|
![]()
|
![]()
|