Torna alla pagina filologica

 
CLAVDIANI


FESCENNINA DICTA
HONORIO AVGVSTO ET MARIAE

 

   
I (11).
   
         
    Princeps corusco sidere pulchrior    
    Parthis sagittas tendere certior,    
    eques Gelonis imperiosior,    
    quae digna mentis laus erit arduae?    
           5 Quae digna formae laus erit igneae?    
    Te Leda mallet quam dare Castorem;    
    praefert Achilli te proprio Thetis;    
           16 Venus reversum spernit Adonidem;    
           17 damnat reductum Cynthia Virbium;    
           8 victum fatetur Delos Apollinem;    
    credit minorem Lydia Liberum.    
           10 Tu cum per altas inpiger ilices    
    praeda citatum cornipedem reges    
    ludentque ventis instabiles comae,    
    telis iacebunt sponte tuis ferae    
    gaudensque sacris vulneribus leo    
           15 admittet hastam morte superbior.    
           18 Cum post labores sub platani voles    
    virentis umbra vel gelido specu    
           20 torrentiorem fallere Sirium    
    et membra somno fessa resolveris,    
    o quantus uret tum Dryadas calor!    
    Quot aestuantes ancipiti gradu    
    furtiva carpent oscula Naides!    
           25 Quis vero acerbis horridior Scythis,    
    quis beluarum corde furentior,    
    qui, cum micantem te prope viderit,    
    non optet ultro servitium pati,    
    qui non catenas arripiat libens    
           30 colloque poscat vincula libero?    
    Tu si nivalis per iuga Caucasi    
    saevas petisses pulcher Amazonas,    
    peltata pugnas desereret cohors    
    sexu recepto; patris et inmemor    
           35 inter frementes Hippolyte tubas    
    strictam securim languida poneret    
    et seminudo pectore cingulum    
    forti negatum solveret Herculi    
    bellumque solus conficeret decor.    
           40 Beata, quae te mox faciet virum    
    primisque sese iunget amoribus.

   
       
       
    II (12).    
       
    Age cuncta nuptiali    
    redimita vere tellus    
    celebra toros eriles;    
    omne nemus cum fluviis,    
           5 omne canat profundum.    
    Ligures favete campi,    
    Veneti favete montes,    
    subitisque se rosetis    
    vestiat Alpinus apex    
           10 et rubeant pruinae.    
    Athesis strepat choreis    
    calamisque flexuosus    
    leve Mincius susurret    
    et Padus electriferis    
           15 admoduletur alnis.    
    Epulisque iam repleto    
    resonet Quirite Thybris    
    dominique laeta votis    
    aurea septemgeminas    
           20 Roma coronet arces.    
    Procul audiant Hiberi,    
    fluit unde semen aulae,    
    ubi plena laurearum    
    imperio feta domus    
           25 vix numerat triumphos.    
    Habet hinc patrem maritus,    
    habet hinc puella matrem,    
    geminaque parte ductum    
    Caesareum flumineo    
           30 stemma recurrit ortu.    
    Decorent virecta Baetin,    
    Tagus intumescat auro,    
    generisque procreator    
    sub vitreis Oceanus    
           35 luxurietur antris.    
    Oriensque, regna fratrum,    
    simul Occidensque plaudat;    
    placidae iocentur urbes,    
    quaeque novo quaeque nitent    
           40 deficiente Phoebo.    
    Aquiloniae procellae,    
    rabidi tacete Cori,    
    taceat sonorus Auster.    
    Solus ovantem Zephyrus    
           45 perdominetur annum.    
       
       
   
III (13).
   
         
    Solitas galea fulgere comas,    
    Stilicho, molli necte corona.    
    Cessent litui saevumque procul    
    Martem felix taeda releget.    
           5 Tractus ab aula rursus in aulam    
  redeat sanguis. Patris officiis    
    iunge potenti pignora dextra.    
    Gener Augusti pridem fueras,    
    nunc rursus eris socer Augusti.    
           10 Quae iam rabies livoris erit?    
  Vel quis dabitur color invidiae?    
    Stilicho socer est, pater est Stilicho.    
       
       
   
IV (14).
   
         
    Attollens thalamis Idalium iubar    
    dilectus Veneri nascitur Hesperus.    
    Iam nuptae trepidat sollicitus pudor,    
    iam produnt lacrimas flammea simplices.    
           5 Ne cessa, iuvenis, comminus adgredi,    
    inpacata licet saeviat unguibus.    
    Non quisquam fruitur veris odoribus    
    Hyblaeos latebris nec spoliat favos,    
    si fronti caveat, si timeat rubos:    
           10 armat spina rosas, mella tegunt apes.    
    Crescunt difficili gaudia iurgio    
    accenditque magis, quae refugit, Venus.    
    Quod flenti tuleris, plus sapit osculum.    
    Dices o quotiens " Hoc mihi dulcius    
           15 quam flavos deciens vincere Sarmatas "!    
    Adspirate novam pectoribus fidem    
    mansuramque facem tradite sensibus.    
    Tam iunctis manibus nectite vincula    
    quam frondens hedera stringitur aesculus,    
           20 quam lento premitur palmite populus,    
    et murmur querula blandius alite    
    linguis adsidui reddite mutuis.    
    Et labris animam conciliantibus    
    alternum rapiat somnus anhelitum.    
           25 Amplexu caleat purpura regio    
    et vestes Tyrio sanguine fulgidas    
    alter virgineus nobilitet cruor.    
    Tum victor madido prosilias toro    
    nocturni referens vulnera proelii.    
           30 Ducant pervigiles carmina tibiae    
    permissisque iocis turba licentior    
    exultet tetricis libera legibus.    
    Passim cum ducibus ludite milites,    
    passim cum pueris ludite virgines.    
           35 Haec vox aetheriis insonet axibus,    
    haec vox per populos, per mare transeat:    
    " Formosus Mariam ducit Honorius ".