![]() |
||
|
Discite securos non umquam credere amores: |
||||
ipsa Venus, cui flamma potens, cui militat ardor, |
||||
quae tuto posset custode Cupidine amare, |
||||
quae docet et fraudes et amorum furta tuetur, |
||||
5 | nec sibi securas valuit praebere latebras |
|||
Improbe, dure puer, crudelis crimine matris, |
||||
pompam ducis, Amor, nullo satiate triumpho! |
||||
Quid conversa Iovis laetaris fulmina semper? |
||||
Ut mage flammantes possis laudare sagittas, |
||||
10 | iunge, puer, teretes Veneris Martisque catenas: | |||
gestet amans Mavors titulos et vincula portet |
||||
captivus, quem bella timent; utque ipse veharis, |
||||
iam roseis fera colla iugis submittat amator. |
||||
Post vulnus, post bella potens Gradivus anhelat |
||||
15 | in castris modo tiro tuis, semperque timendus |
|||
te timet et sequitur qua ducunt vincla marita. |
||||
Ite, precor, Musae: dum Mars, dum blanda Cythere |
||||
imis ducta trahunt suspiria crebra medullis, |
||||
dumque intermixti captatur spiritus oris, |
||||
20 | carmine doctiloquo Vulcani vincla parate, | |||
quae Martem nectant Veneris nec brachia laedant |
||||
inter delicias roseo prope livida serto. |
||||
Namque ferunt Paphien, Vulcani et Martis amorem, |
||||
inter adulterium nec iusti iura mariti |
||||
25 | indice sub Phoebo captam gessisse catenas: |
|||
illa manus duros nexus tulit, illa mariti |
||||
ferrea vincla sui. Quae vis fuit ista doloris! |
||||
An fortem faciebat amor? Quid, saeve, laboras? |
||||
Cur nodos Veneris Cyclopia flamma paravit? |
||||
30 | De roseis conecte manus, Vulcane, catenis! | |||
Nec tu deinde liges, sed blandus vincla Cupido, |
||||
ne palmas duro cum nodus vulnere laedat. |
||||
Lucus erat Marti gratus, post vulnera Adonis |
||||
pictus amore deae; si Phoebi lumina desint |
||||
35 | tutus adulterio: dignus quem Cypris amaret, |
|||
quem Byblos coleret, dignus quem Gratia servet. |
||||
Vilia non illo surgebant gramina luco: |
||||
pingunt purpureos candentia lilia flores; |
||||
ornat terra nemus: nunc lotos mitis inumbrat, |
||||
40 | nunc laurus, nunc myrtus. Habent sua munera rami: | |||
namque hic per frondes redolentia lilia pendent, |
||||
hic rosa cum violis, hic omnis gratia florum, |
||||
hic inter violas coma mollis laeta hyacinthi: |
||||
dignus amore locus, cui tot sint munera rerum! |
||||
45 | Non tamen in lucis aurum, non purpura fulget: |
|||
flos lectus, flos vincla toris, substramina flores: |
||||
deliciis Veneris dives natura laborat: |
||||
texerat hic liquidos fontes non vilis harundo, |
||||
sed qua saeva puer componat tela Cupido: |
||||
50 | hunc solum Paphie, puto, lucum fecit amori. | |||
Hic Martem expectare solet: quid Gratia cessat, |
||||
quid Charites? Cur, saeve puer, non lilia nectis? |
||||
Tu lectum consterne rosis, tu serta parato |
||||
et roseis crinem nodis subnecte decenter. |
||||
55 | Haec modo purpureum dccerpens pollice florem |
|||
cum delibat eum, suspiria ducat odore; |
||||
ast tibi blanda manus (florem) sub pectore condat; |
||||
tu, ne purpurei laedat te spina roseti, |
||||
destrictis teneras foliis constringe papillas: |
||||
60 | sic decet in Veneris lucis gaudere puellas! | |||
Ut tamen inlaesos Paphiac servetis amores, |
||||
vincula sic mixtis caute constringite ramis, |
||||
ne diffusa ferat per frondes lumina Titan. |
||||
His igitur lucis Paphie, dum proelia Mavors |
||||
65 | horrida, dum populos diro terrore fatigat, |
|||
ludebat teneris Bybli permixta puellis: |
||||
nunc varios canto divom referebat amores |
||||
inque modum vocis nunc motus forte decentes |
||||
corpore laeta dabat, nunc miscens denique plantas, |
||||
70 | nunc alterna movens suspenso pollice crura, | |||
molliter inflexo subnitens poplite sidit; |
||||
saepe comam pulchro collectam flore ligabat, |
||||
ornans ambrosios divino pectine crines. |
||||
Dum ludos sic blanda Venus, dum gaudia miscet |
||||
75 | et dum suspenso solatia quaerit amori, |
|||
<et> dum flet quod sera venit sibi grata voluptas, |
||||
ecce furens post bella deus, post proelia victor |
||||
victus amore venit. Cur gestas ferrea tela? |
||||
Ne metuat Cypris, comptum decet ire rosetis. |
||||
80 | A, quotiens Paphie vultum mentita furentis | |||
lumine converso serum incusavit amantem! |
||||
Verbera saepe dolens mentita est dulcia serto, |
||||
aut, ut forte magis succenso Marte placeret, |
||||
amovit teneris suspendens oscula labris, |
||||
85 | nec totum effundens medio blanditur amore. |
|||
Decidit aut posita est devictis lancea palmis; |
||||
sed, dum forte cadit, myrto retinente pependit. |
||||
Ensem tolle, puer; galeam tu, Gratia, solve! |
||||
Haec laxet nodos, haec ferrea vincula temptet: |
||||
90 | solvite, Bybliades, praeduri pectora Martis | |||
loricaeque moras; vos scuta et tela tenete: |
||||
nunc violas tractare decet! Laetare, Cupido, |
||||
terribilem divum tuo solo numine victum: |
||||
pro telis flores, pro scuto myrtea serta, |
||||
95 | et rosa forte loco est gladii, quem iure tremescunt! |
|||
Iverat ad lectum Mavors, et pondere duro |
||||
floribus incumbens totum turbarat honorem; |
||||
ibat pulchra Venus vix presso pollice cauta, |
||||
florea ne teneras violarent spicula plantas; |
||||
100 | et nunc innectens, ne rumpant oscula, crinem, | |||
nunc vestes fluitare sinens, vix, laxa retentat, |
||||
cum nec tota latet nec totum nudat amorem. |
||||
Ille inter flores, furtivo lumine, tectus, |
||||
spectat hians Venerem totoque ardore tremescit. |
||||
105 | Incubuit lectis Paphie. Proh sancte Cupido, |
|||
quam blandas voces, quae tunc ibi murmura fundunt! |
||||
Oscula permixtis quae tunc fixere labellis! |
||||
Quam bene consertis haeserunt artibus artus! |
||||
Stringebat Paphiae Mavors tunc pectore dextram | ||||
110 | et collo innexam ne laedant pondera laevam, | |||
lilia cum roseis supponit candida sertis; |
||||
saepe levi cruris tactu commovit amantem |
||||
in flammas, quas diva fovet. Iam languida fessos |
||||
forte quies Martis tandem compresserat artus; |
||||
115 | non tamen omnis amor, non omnis pectore cessit |
|||
flamma dei: trahit in medio suspiria somno |
||||
et venerem totis pulmonibus ardor anhelat. |
||||
Ipsa Venus tunc tunc calidis suspensa venenis |
||||
uritur ardescens, nec somnia parta quiete... | ||||
120 | O quam blanda quies! O quam bene presserat artus | |||
nudos forte sopor! Niveis suffulta lacertis |
||||
colla nitent; pectus gemino quasi sidere turget. |
||||
Non omnis resupina iacet, sed corpore flexo |
||||
molliter et laterum qua se confinia iungant; |
||||
125 | Martem respiciens, deponit lumina somno, |
|||
sed gratiosa, decens... Pro lucis forte Cupido |
||||
Martis tela regens; quae postquam singula <lustrat> |
||||
loricam clipeum gladium galeaeque minaces |
||||
cristas flore ligat: tunc hastae pondera temptat |
||||
130 | miraturque suis tantum licuisse sagittis. | |||
Iam medium Phoebus radiis possederat orbem, |
||||
iam tumidum calidis spatium libraverat horis: |
||||
flammantes retinebat equos. Proh conscia facti |
||||
invida lux! Veneris qui nunc produntur amores |
||||
135 | lumine, Phoebe, tuo! Stant capti indice tanto |
|||
Mars Amor et Paphie, ramisque inserta tremescunt |
||||
lumina, nec crimen possunt te teste negare. |
||||
Viderat effusis Gradivum Phoebus habenis |
||||
in gremio Paphiae spirantem incendia amoris. |
||||
140 | O rerum male tuta fides! O gaudia et ipsis | |||
vix secura deis! Quis non, cum Cypris amaret, |
||||
praeside sub tanto tutum speraret amare? |
||||
Criminis exemplum si iam de numine habemus, | ||||
quid speret mortalis amor? Quae vota ferenda? |
||||
145 | Quod numen poscat, quo sit securus adulter? |
|||
Cypris amat, nec tuta tamen! Compressit habenas |
||||
Phoebus et ad lucos tantum puto lumina vertit, |
||||
et sic pauca refert: "Nunc sparge tela, Cupido; |
||||
nunc nunc, diva Venus, nati devicta sagittis, |
||||
150 | da mihi solamen: sub te securus amavi: | |||
fabula, non crimen, nostri dicentur amores". |
||||
Haec ait et dictis Vulcanum instigat amaris: |
||||
"Dic ubi sit Cytherea decens, secure marite! |
||||
Te expectat lacrimans, tibi castum servat amorem? |
||||
156 | Vel, si forte tuae Veneris fera crimina nescis, |
|||
155 | quaere simul Martem, cui tu modo tela parasti". |
|||
Dixit et infuso radiabat lumine lucum, |
||||
inque fidem sceleris totos demiserat ignes. |
||||
Haeserat Ignipotens, stupefactus crimine tanto; |
||||
160 | iam quasi torpescens - vix sufficit ira dolori - | |||
ore fremit maestoque modo gemit ultima pulsans |
||||
ilia et indignans suspiria pressa fatigat. |
||||
Antra furens Aetnaea petit: vix iusserat, omnes |
||||
incubuere manus: multum dolor addidit arti. |
||||
165 | Quam cito cuncta gerunt ars numen flamma maritus |
|||
ira dolor! Nam vix causam tunc forte iubendo |
||||
dixerat, et vindex coniunx iam vincla ferebat. |
||||
Pervenit ad lucos, non ipsi visus Amori, |
||||
non Chariti: totas arti mandaverat iras. |
||||
170 | Vincula tunc manibus suspenso molliter ictu | |||
inligat et teneris conectit bracchia palmis. |
||||
Excutitur somno Mavors et pulchra Cythere: |
||||
posset Gradivus validos disrumpere nexus, |
||||
sed retinebat amor, Veneris ne bracchia laedat. |
||||
175 | Tunc tu sub galea, tunc inter tela latebas, |
|||
saeve Cupido, timens. Stat Mavors lumine torvo |
||||
atque indignatur, quod sit deprensus adulter; |
||||
at Paphie conversa dolet non crimina facti, |
||||
sed quae sit vindicta sibi tum singula volvens |
||||
180 | cogitat et poenam sentit, si Phoebus amaret. | |||
Iamque dolos properans decorabat cornua tauri, |
||||
Pasiphaae crimen mixtique cupidinis iram. | ||||
![]()
|
![]()
|
![]()
|