|
|
|
|
|
| |
|
6. PRAEFATIO R.
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Hactenus me intra bulgam animi litcscentis inipitum tua eritudo, instar mihi luminis aestimande ade , normam reduviare conpellit. Sed antistat gerras meas anitas delibuta; et post artitum Nasonem quasi agredula quibusdam lacunis baburrum stridorem averruncandus obblatero. Vos etiam, viri optimi, ne mihi in aginam vestrae hispiditatis amanti cataclum carmen inreptet, ad ravim meam mani convertite cicuresque conspicite, ut alimones meis carnatoriis quam censiones extetis. Igitur conrumo sensu meam returem quamvis vasculam Pieridem; actutum de vobis lampenam comptulam spero adiutan<e>amque. Cupedia praesumens iam non exippitandum sed opit<ul>andum sibi esse coniectat. Ergo bene peda<tu>m me ac pudori citimum contucatum censete, quoniam, si haec nec crepera extiterint nec fracebunt quae alucinari velut bovinator adactus sum, voti vobis damnum usque ad exodium vitulantibus coagmentem. Quis enim me non sonivium et murgissonem fabula autumabit quam mentorem exfabillabit altiboans? Unde favore m<e> exfebruate fellibrem, ut apludam harmonie temsore a me velut ambrone collectam adoreos vertatis in struppos. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
7. OCTAVIANI R. 20
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Candida sidereo fulgebat marmore Cypris |
|
|
| |
|
nec cinctam reddit nobilis arte lapis, |
|
|
| |
|
mystica secreti dirumpens claustra pudoris |
|
|
| |
|
cum urtica gremio prosilit aetherio. |
|
|
| |
5 |
Proles heu niveis nutritur pessima membris g |
|
|
| |
|
ratum iamque locum protegit herba ferox. |
|
|
| |
|
Sed recte factum: celantur fervida membra, |
|
|
| |
|
cultibus ut lateat tecta libido malis. |
|
|
| |
|
Mulciber an Martem metuens hoc sponte peregit, |
|
|
| |
10 |
horreat ut Mavors dulcia adulteria? |
|
|
| |
|
Sordet pulchra Venus, temnuntur Cypridos artus? |
|
|
| |
|
Quid placeat nobis, si Venus ipsa piget? |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
8. ANONIMI R. 21
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Sacrilegus capite puniatur. De templo Neptuni aurum peri<i>t. Interposito tempore piscator piscem aureum posuit et titulo inscripsit "De tuo tibi, Neptune". Reus fit sacrilegii. Contra dicit. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
<Proemium> |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Unde redit fulgor templis? Quis inania nuper |
|
|
| |
|
tantis, Salsipotens, distendit limina donis? |
|
|
| |
|
Ecce abiit damnum! Splendescunt icta metallis |
|
|
| |
|
marmora et antiquus caedit laquearia fulgor. |
|
|
| |
|
Pone animos laetos, quisquis testantia furtum |
|
|
| |
|
dona vides. Titulis votum quod lucet opimis |
|
|
| |
|
gaudendum fuerat, nisi munus pauperis esset. |
|
|
| |
|
Heu scelus et magnis nequiquam prodiga rebus |
|
|
| |
|
mens humilis! Miseros semper quam maxima produnt! |
|
|
| |
|
Sordidus et nigrae dudum vagus accola harenae |
|
|
| |
|
nunc aurum piscator habet gaudetque metallis. |
|
|
| |
|
Nec satis est: donat templis, per limina figit |
|
|
| |
|
et titulo confessus ovat. Consurgite in iram, |
|
|
| |
|
quis caelum, quis templa placent! Modo limine in omni |
|
|
| |
|
supplex, maiorum portans munuscula mensis |
|
|
| |
|
vel tenuem <s>pectabat opem: nunc ditior illis |
|
|
| |
|
quos coluit meliorque deo est: quod perdidit ille, |
|
|
| |
|
hic donat. Prorsus magna est iniuria Nerei: |
|
|
| |
|
dignus non fuerat titulis, nisi perderet aurum! |
|
|
| |
|
Non <unum> facinus caeso est auctore piandum: |
|
|
| |
|
multa patent, sed plura latent; scelus undique densum est. |
|
|
| |
|
Tollere rem templis furor est temploque vicissim |
|
|
| |
|
rem furti donare nefas. Pro dira nocentum |
|
|
| |
|
consilia! In scebis quae mens excogitet istud, |
|
|
| |
|
res auferre sacras et consecrare rapinas? |
|
|
| |
|
Heu similis vindicta malo! Nunc ipsa pudori est |
|
|
| |
|
vox mea, ne magnos laedat magis ultio divos. |
|
|
| |
|
Audiet haec populus nosque hoc narrabimus; ergo |
|
|
| |
|
quod factum est meminisse nefas refer<e>tur in urbe. |
|
|
| |
|
Elusus custos raptumque altaribus aurum. |
|
|
| |
|
Mens audax scelus hoc, manus improba, perditus ardor, |
|
|
| |
|
antistes victus, penetralia prodit<a>, numen |
|
|
| |
|
contemptum, templum pauper, piscator abundans. |
|
|
| |
|
Vos, o caelicolae, vestrum nunc invoco numen. |
|
|
| |
|
Sit mihi fas reticenda loqui, dum proditur iste. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
<Narratio> |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Natus ubi, ignotum est; neque enim de limine celso |
|
|
| |
|
piscandi doctus ducit genus. Inprobus ergo, |
|
|
| |
|
cum tantas terris dederit labor inclitus artes, |
|
|
| |
|
non Chalybum massas recoquit, non doctior aeris |
|
|
| |
|
ducit molle latus fulvumve intentus in aurum |
|
|
| |
|
multiplici gemmas radiantes lumine vestit, |
|
|
| |
|
non ager in voto est illi fortesque iuvenci, |
|
|
| |
|
non inlex fenus, non classica, non pia Musa, |
|
|
| |
|
sed spretis duro rebus placet omnibus isti |
|
|
| |
|
fraus, dolus et furtum pelagi. Conponitur ergo |
|
|
| |
|
saeta nocens, fallax calamus et perfidus amus, |
|
|
| |
|
principium sceleris. Iam tunc, iam perfidus iste |
|
|
| |
|
Neptunum spoliare parans petit alta profundi |
|
|
| |
|
Nereo<s> et vitreo resupinos marmore campos. |
|
|
| |
|
Illic sollicite <per> saxa madentia saetas |
|
|
| |
|
disponens imoque trahens animalia fundo |
|
|
| |
|
serus furtivum referebat munus ad urbem. |
|
|
| |
|
Nigra iam san<i>e maduerunt moenia saepe, |
|
|
| |
|
dum relevant populos vario commercia pisce. |
|
|
| |
|
Cernere erat genus omne maris, conpleret ut urbem: |
|
|
| |
|
hinc scarus, hinc var<i>us, hinc purpura, polypus inde, |
|
|
| |
|
hinc murena ardens, illinc aurata coruscans |
|
|
| |
|
et cancer mordax, <t >ergo et russante locusta; |
|
|
| |
|
thynnus, salpa, lagos, lupus, ostrea, sepia, mullus |
|
|
| |
|
et quidquid captum faciebat copia vile. |
|
|
| |
|
Proderat hoc illi tantum ad conpendia vitae, |
|
|
| |
|
nec dabat ars aliud; quamvis praedives adesset |
|
|
| |
|
mercatus populi, tamen hinc manus ista nocentis |
|
|
| |
|
vix erat aere gravis, nedum copiosior auro. |
|
|
| |
|
Laudatus sane, quantum spectabat ad artem, |
|
|
| |
|
et stulte multis dictus "Neptunius heros". |
|
|
| |
|
Hinc etiam adsiduus templo, dum solus ad aras, |
|
|
| |
|
solus ad altare est precibusque insistere cultor |
|
|
| |
|
creditur et placidos pelagi sibi poscere fluctus, |
|
|
| |
|
aurum (pro facinus!), veterum donaria, priscum |
|
|
| |
|
obsequium, antiquum munus, videt, arripit, aufert. |
|
|
| |
|
Quis populi gemitus, quis tunc concursus in urbe! |
|
|
| |
|
Quis fuit ille dies, miseri cum pendere poenas |
|
|
| |
|
custodes iussi fuso de sanguine crimen |
|
|
| |
|
ignotum insontes luerent facinusque negarent! |
|
|
| |
|
Heu male magnorum semper sub nomine tali |
|
|
| |
|
velamen scelerum! Vilis persona: quis ergo, |
|
|
| |
|
despiciens hominem, tantum quis crederet umquam |
|
|
| |
|
pauperis esse nefas? Volitat cum funere dives |
|
|
| |
|
multorum. Ne<c> scire potest sua crimina solus. |
|
|
| |
|
Hoc rursus magna statuere primordia rerum, |
|
|
| |
|
quod cito tam prodit crimen quam concipit ardor. |
|
|
| |
|
Mens hominum facinus sine fine a<d>mitteret ullo, |
|
|
| |
|
si posset celare diu. Cultoris honore |
|
|
| |
|
sacrilegus lucet manibusque ablata nocentis |
|
|
| |
|
post spatium produnt crimen redeuntia dona. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Excessus |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Huc, huc tergemino letali<a> fulmina telo, |
|
|
| |
|
Iuppiter undarum, valido, Neptune, tridenti
|
|
|
| |
|
concutiens maria alta iace pontoque verendus |
|
|
| |
|
litoreas transcende moras! Stet turbidus axis |
|
|
| |
|
nubibus et zephyris fundo revolutus ab imo |
|
|
| |
|
gurges inexpletum feriat vada marmore cano. |
|
|
| |
|
Piscator s<c>aevus meritum confundit utrimque: |
|
|
| |
|
stat post furta pius, templis tu<a> munera reddens, |
|
|
| |
|
et post dona reus. Pro fluctus summa potestas! |
|
|
| |
|
Bis tibi calcato facta est iniuria caelo: |
|
|
| |
|
cum tua sacrilegus rapere<t> donaria tempio, |
|
|
| |
|
contemptus fueras; iam nunc obnoxius esse |
|
|
| |
|
coepisti, ablatum post<quam> tibi reddidit aurum. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
<Probatio> |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
"Ars" inquit "studiumque dedit mihi, non scelus, aurum". |
|
|
| |
|
Verum est? Eoos etenim mercator adisti |
|
|
| |
|
et repetis patriam longo post tempore dives! |
|
|
| |
|
Scilicet his manibus viduatos cernimus esse |
|
|
| |
|
ture Arabas, Persen gemmis et vellere Seres, |
|
|
| |
|
dente Indos, ferro Chalybes et murice Poenos! |
|
|
| |
|
Non pudet hanc artem, scelerum <iam>, dicere, princeps? |
|
|
| |
|
Remus, cumba, fretum, gurges, notus, ancora, lembus, |
|
|
| |
|
<b>arca, amus, pumex, conchae, vada, litus, harena, |
|
|
| |
|
contus, saeta, salum, calamus, notae , retia, suber: |
|
|
| |
|
hic labor, haec ars est, hinc fulvum colligis aurum. |
|
|
| |
|
Mercator madidus, parvae stipis actor, ad aurum |
|
|
| |
|
ut venias, <iam> scire velim; quem quando patronus |
|
|
| |
|
maximus antiquo donavit tegmine vestis, |
|
|
| |
|
mensibus ignorant maria intermissa clientem. |
|
|
| |
|
"Quis me" inquit "tantum facinus committere vidit?". |
|
|
| |
|
Hoc bene habet, haec vox mihi <iam> confessio pura est. |
|
|
| |
|
Nunc ergo incipiam crimen sic pandere ver<b>is |
|
|
| |
|
ut visum te, scaeve, putes. Ergo omnis ad istud |
|
|
| |
|
huc ades, <o> iudex, facinus. Signantia rebus |
|
|
| |
|
argumenta feram, magno quae saepta nig< r>ore |
|
|
| |
|
interdum visus fallunt, <s>ed crimina produnt. |
|
|
| |
|
Omne equidem furtum, dirus quod concipit ardor, |
|
|
| |
|
his, nisi nunc fallor, rebus constare necesse est: |
|
|
| |
|
an locus admittat facinus conplerier an non, |
|
|
| |
|
an valeat persona nefas committere tantum. |
|
|
| |
|
Singula si excutimus, casurum est crimen in ipsum. |
|
|
| |
|
Ergo, ut distinctam est, videamus ab ordine primo |
|
|
| |
|
an locus admittat facinus conplerier an non. |
|
|
| |
|
Templum est unde istud sublatum dicimus aurum |
|
|
| |
|
(maxima res, venerandus honos, custodia nulla), |
|
|
| |
|
quod mane expansis foribus vix vespere nigro |
|
|
| |
|
stridula cardinibus claudit antica retortis. |
|
|
| |
|
Hoc patet adsidue luce omnibus, utpote quisque |
|
|
| |
|
influxit, precibus nec fas est claudere postes. |
|
|
| |
|
Ingressos nulla observat custodia, nulla |
|
|
| |
|
egressos, licet <et> semper decurrere ad aras |
|
|
| |
|
omnibus et simulacra modis contingere miris . |
|
|
| |
|
Dona etiam veterum populorum, insignia regum, |
|
|
| |
|
et laudare licet cunctis et tangere fas est. |
|
|
| |
|
Ianitor hinc longe est primoque in limine custos. |
|
|
| |
|
Ipse etiam interdum penitus discedit ab aris |
|
|
| |
|
antistes metuitque precantibus arbiter esse. |
|
|
| |
|
Hinc facilis causa scelerum facilisque malorum. |
|
|
| |
|
Nullus custodit templum, quia creditur aras |
|
|
| |
|
caelicolum servare timor. Patet omnibus ergo. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Exemplum |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Sic Phrygiae spes sola perit, dum milite lecto |
|
|
| |
|
Palladii numen servantibus undique Teucris |
|
|
| |
|
ingressus templum furtim non creditur hostis; |
|
|
| |
|
et licet Iliacus flammam Vestamque calentem |
|
|
| |
|
hoc metuens Pri<a>mus muris vallasset et armis, |
|
|
| |
|
dum tamen ingressos fas qui sint poscere non est, |
|
|
| |
|
invisum e templis antistes fugit Ulixen. |
|
|
| |
|
Non mirum est ergo quod nos sic perfidus iste |
|
|
| |
|
decepit, templis numquam suspectus et aris, |
|
|
| |
|
sicut Pergameas caesis custodibus aras |
|
|
| |
|
audax, ut numen raperet, penetravit Achivus. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
<Probatio> |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Nunc, quoniam cunctis manifestum cernimus esse |
|
|
| |
|
ad causam scelerum templum patuisse rapinis, |
|
|
| |
|
quod sequitur, certo tractandum examine rerum est |
|
|
| |
|
an valeat persona nefas committere tantum. |
|
|
| |
|
Quid metuat pauper? Neque enim est iam dives habendus |
|
|
| |
|
et cum dona ferat; quamvis maria alta peragret |
|
|
| |
|
perditus et templis furtivum congreget aurum, |
|
|
| |
|
pauper erit, cui nullus honos, cui gratia nulla, |
|
|
| |
|
non clarus genitor, non noto semine mater. |
|
|
| |
|
Scilicet horrescit prisco ne nomine avorum |
|
|
| |
|
dedeceat fasces, miser undique, solus ubique! |
|
|
| |
|
An non hoc genus est cuius de examine multo |
|
|
| |
|
quisquis honoratos respexit forte parentis |
|
|
| |
|
ob meritum fulgere viros, mox improbus, audax, |
|
|
| |
|
fortunam incusans et tetro lividus ore |
|
|
| |
|
pauperiem monstrat superis ac pectore laevo |
|
|
| |
|
dira quiritatus fundit convicia caelo? |
|
|
| |
|
Pauperis omne nefas facile: scelus aptus ad omne, |
|
|
| |
|
in pretium pronus, despecta numinis audax, |
|
|
| |
|
vilis, inops, scaevus, turpis, temerarius, ardens, |
|
|
| |
|
perditus, abiectus, maledictus, sordidus, amens. |
|
|
| |
|
An non sunt isti quorum de nomine multi, |
|
|
| |
|
ducere concessis dum nolunt artibus aevum, |
|
|
| |
|
caedibus infamant silvas et crimine cauto |
|
|
| |
|
insidias tendunt domibus gregibusque rapinas? |
|
|
| |
|
Aut, quibus <h>aut ulla est caro de sanguine cura, |
|
|
| |
|
pactas corporibus vendunt in proelia mortes. |
|
|
| |
|
An vobis mirum est furtum quod fecerit ille |
|
|
| |
|
sanguinis et vitae pretio qui extinguet honorem? |
|
|
| |
|
Nunc age, si veris tractavimus undique causis |
|
|
| |
|
pauperis esse nefas quidquid peccatur in orbe, |
|
|
| |
|
quod superest, positis iam rebus ab ordine primo |
|
|
| |
|
index an sceleris sit rapto<r et ipse> videndum est. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
<Excessus> |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Neptuni e templo votivum perdimus aurum. |
|
|
| |
|
Heu male cum diris altaria iuncta metallis! |
|
|
| |
|
Qui primus templis aurum dedit omine diro, |
|
|
| |
|
causa scelerum primus fuit. Omne paratas |
|
|
| |
|
in facinus mentes hominum succendier auro |
|
|
| |
|
non scierat? Rectis semper contraria rebus |
|
|
| |
|
fulva metallorum est rabies. Haec proelia miscet, |
|
|
| |
|
haec castos vendit thalamos, haec polluit aras. |
|
|
| |
|
Mille nocendi artes. Volumus si visere priscos, |
|
|
| |
|
dicite quod facinus commissum non sit ob aurum. |
|
|
| |
|
Auro ardet Glauce, Danaë corrumpitur auro, |
|
|
| |
|
auro emitur Pluton, Phlegethon transcenditur auro, |
|
|
| |
|
proditur Amphiaraus atque Hector venditur auro; |
|
|
| |
|
hoc Medea maga est, serpens vigil, exul Iason; |
|
|
| |
|
hoc Mida ieiunus, Paris altus, naufraga Helle, |
|
|
| |
|
[hoc sapiens furia , Venus invida, Iuno cruenta] |
|
|
| |
|
Hippomenes cursu velox, hoc tarda Atalante est. |
|
|
| |
|
Aurum quod nigris Pactolus miscet harenis, |
|
|
| |
|
quod condit faeinus , tristis quod celat Avemus, |
|
|
| |
|
quod ferrum intundit, liquidum quod conficit ignis, |
|
|
| |
|
quod furor exposcit demens ad proelia saeva, |
|
|
| |
|
quod raptum querit<ur> coluber, quod Punica virgo |
|
|
| |
|
amissum plangit, Tyria damnandus in aula |
|
|
| |
|
Pygmalion caeso quod perdit fraude Sychaeo, |
|
|
| |
|
quod tutum nec templa tenent nec pauperis ardor. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
<Refutatio> |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
["Qui raperet, donum templis non redderet" inquit.] |
|
|
| |
|
Sentio quas nobis subrepto praeparet auro |
|
|
| |
|
callidus ambages. Templorum abscondere furem |
|
|
| |
|
cultoris temptat donis et divite censu |
|
|
| |
|
pauperiem foedam, scelerum causamque malorum, |
|
|
| |
|
excusat largus. Nos autem insistimus inde. |
|
|
| |
|
Hoc ideo factum est ut crimen frangere possis. |
|
|
| |
|
Hinc etiam est illud docto quod concipis astu, |
|
|
| |
|
squamigerum in piscem raptum vertatur ut aurum, |
|
|
| |
|
ut titulum inscribas: "Tibi nunc, <rex> alme profundi, |
|
|
| |
|
quod dedimus, Neptune, tuum est". Pulchre omnia, pulchre |
|
|
| |
|
dissimulas, sed vera patent. Iam frangere votum est |
|
|
| |
|
hoc quoque, quod longo meditatum tempore profers, |
|
|
| |
|
argumentum ingens: "Templis non redderet aurum |
|
|
| |
|
qui tulerat". Macte, scelerum doctissime rhetor, |
|
|
| |
|
verborum auxiliis subverso crimine rerum! |
|
|
| |
|
Reddere te donum deus inpulit, inpulit angor, |
|
|
| |
|
inpulit et scelerum mens conscia, conpulit index |
|
|
| |
|
furtorum semper timor anxius atraque mentis |
|
|
| |
|
tristities pallensque metus resecansque medullas |
|
|
| |
|
post causam raptus trepidis penitudo secunda. |
|
|
| |
|
Haec scaevos vexant. Non sunt, mihi credite, non sunt |
|
|
| |
|
Eumenides dirae, fallax quas fabula narrat |
|
|
| |
|
Cocyti in gremio rapidi, Phlegethontis ad ignes |
|
|
| |
|
Tartarei, incinctas facibus, serpente, flagellis; |
|
|
| |
|
sed metus et facinus, et mens est conscia pravi. |
|
|
| |
|
Ni fallor, victum est, magno quod protulit astu. |
|
|
| |
|
Sed superest pars magna mihi de crimine vero. |
|
|
| |
|
"Qui raperet, totum templis non redderet". Ergo |
|
|
| |
|
hoc quoque sic vincam verum fatearis ut ipse. |
|
|
| |
|
Sustuleras tu plus. Partiris, perfide, furtum, |
|
|
| |
|
non totum reddis; superavit copia mentem. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
<Excessus> |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Nunc, quoniam manifesta fides gradibusque malorum |
|
|
| |
|
hinc illi<n>c lucent conlatis crimina rebus, |
|
|
| |
|
officium invadam, valeant ut cernere cuncti |
|
|
| |
|
piscandi doctis semper nil nequius esse. |
|
|
| |
|
Hic taceam audaces ducit quod pallida semper |
|
|
| |
|
in scelus omne fames secretaque crimina cogunt. |
|
|
| |
|
Hoc loquor: infaustis levior cum scanditur alnus, |
|
|
| |
|
quid faciant remo celeri lemboque volanti |
|
|
| |
|
excussum ventis pelagus cum litora frangit? |
|
|
| |
|
Naufragium expectant. Sidit cum rapta sub unda<s> |
|
|
| |
|
puppis, submersi fundo scrutantur harenas. |
|
|
| |
|
At cum lassatus portum vix navita vidit, |
|
|
| |
|
furta parant missosque secant in litora funes. |
|
|
| |
|
O scelerum auctores, tetro et cum crimine ponti |
|
|
| |
|
cladum participes et tempestatis amici! |
|
|
| |
|
Haec quoque, si excutitur, quam magni criminis ars est! |
|
|
| |
|
Non scelus est un<c>o piscem quod fallitis amo, |
|
|
| |
|
quod placidas subter una intertexitis undas? |
|
|
| |
|
Piscibus adsuetis fallaces tendere morsus |
|
|
| |
|
Neptuni pulchrum visum est non parcere templis. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Epilogus |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Iam satis haec. Factis <mea> vox inpensa nefandis |
|
|
| |
|
piscantis facinus cecinit versuque coegit |
|
|
| |
|
aurum, templa, nefas, titulos, epigrammata, munus. |
|
|
| |
|
Supplicium restat scelerum, quod reddere debet |
|
|
| |
|
iudex, horrendo tollens tortore securim. |
|
|
| |
|
Dicite, quos ius est examina figere causis, |
|
|
| |
|
dicite iam poenas mandatas legibus almis. |
|
|
| |
|
Vos quoque, quis ferro mortale<s> caedere fas est, |
|
|
| |
|
cum iam damnati iugulos ac colla petetis, |
|
|
| |
|
ne campis patriaeque loco nec caedite iuxta, |
|
|
| |
|
deprecor. Ad nigras ducatur v<i>nctus harenas, |
|
|
| |
|
ultima despumans pelagus qua litora lambit. |
|
|
| |
|
Hic iaceat medius ponto terrisque nefandus; |
|
|
| |
|
et cum sollicitum ventis mare tollitur alte, |
|
|
| |
|
destruat unda rogum rapiantque animalia corpus. |
|
|
| |
|
Hic tamen expositis tumulos conponite membris |
|
|
| |
|
et titulum facit<e> et versu hoc includite carmen: |
|
|
| |
|
"Piscibus hic vixit, deprensus piscibus hic est, |
|
|
| |
|
piscibus occubuit. Spes, crimen, poena sub uno est". |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
9. EPITHALAMIVM R. 22
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Ite, verecundo coniungite foedera lecto |
|
|
| |
|
atque Cupidineos discite ferre iocos. |
|
|
| |
|
Alliget amplexus tenerorum mater Amorum, |
|
|
| |
|
quae regit Idalium, quae Cnidon alma regit, |
|
|
| |
|
concordesque tegat cum maiestate benigna |
|
|
| |
|
constituat<que> patres, et cito reddat avos. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
10. VERBA AMATORIS AD PICTOREM R. 23
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Pinge, precor, pictor, tali candore puellam |
|
|
| |
|
qualem finxit Amor, qualem meus ignis anhelat. |
|
|
| |
|
Nil pingendo neges; tegat omnia Serica vestis, |
|
|
| |
|
quae totum prodat tenui velamine corpus. |
|
|
| |
|
Te quoque pulset amor, crucient pigmenta medullas; |
|
|
| |
|
si bonus es pictor, miser in suspiria pinge. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
11. AMANS AMANTI R. 24
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Dic, quid agis, formosa Venus, si nescis amanti |
|
|
| |
|
ferre vicem? Perit omne decus, dum deperit aetas. |
|
|
| |
|
Marcent post florem violae, rosa perdit odorem, |
|
|
| |
|
lilia post vernum posito candore liquescunt. |
|
|
| |
|
Haec metuas exempla precor; et semper amanti |
|
|
| |
|
redde vicem, quia semper amat qui semper amatur. |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
12. RESCRIPTVM R. 25
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Non redit in florem sed munus perdit, amantis |
|
|
| |
|
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * |
|
|
| |
|
quidquid vile, iacet; dulce est quodcumque negatur. |
|
|
| |
|
Nam si formosa facili penetratur amore |
|
|
| |
|
facit adulterium et munus perdit amantis . |
|
|
| |
|
|
|
|
